A filla do falecido no crime da rozadora: "Sen mediar palabra, cortoulle a punta do nariz ao meu pai"
Por Natalia Puga & Mónica Patxot
A traxedia vivida en xuño de 2017 na Cañiza co coñecido como crime da rozadora reviviuse este martes na Audiencia Provincial de Pontevedra a través das palabras de parte dos implicados. José Luis Vieitez, acusado de matar o seu veciño e tentalo coa filla deste, relatou como "perdeu o uso da razón"; a vítima sobrevivente profundou en como temeu pola súa vida; e a viúva e o outro fillo do falecido derrubáronse na sala de vistas ao rememorar o sucedido dous anos atrás.
José Luis Vieitez abriu co seu interrogatorio a segunda sesión do xuízo con xurado no que a Fiscalía e a acusación particular piden que sexa condenado por un delito de asasinato e outro de asasinato en grao de tentativa a 18 e 40 anos de cárcere, respectivamente. O home recoñeceu que atacou aos seus dous veciños, pero xustificouse alegando que se asustou ao sentirse atacado por quen se converteu nas súas vítimas, con quen tiña moi malas relacións previas, con tres denuncias del, unha do falecido e outra cruzada dos dous, e un preito civil pola titularidade do camiño no que empezou todo.
Ese día estaba coa rozadora acesa no camiño cando saíron pai e filla do portal da súa casa, que daba directamente ao camiño, e aproximáronse a el. José Carlos Álvarez, o pai, "púxose matón e chulo", un "costume" que tiña para intimidalo e el considera que "se veu era para algo, xa me imaxinei que ía facer algo". O home non o atacou, pero asegura que a súa filla si, pois achegouse por unha banda e golpeoulle a cabeza con algo que lle pareceu o móbil. Nese momento, os recordos tenos un pouco difusos, pero si lembra que "golpeeinos para librarme deles".
Non sabe explicar ben como os atacou nin onde nin cantos golpes, pero si que tiña medo. "Asusteime. Eu pasei con este home a de San Quintín", lembrou. E sentiuse "acurralado", de modo que lles atacou. Estaba "enfurecido" e "perdín o uso da razón", xustificouse. Segundo relata, atacou á filla e, despois de que o pai lévaa ata o portal e saíse de novo "a por min", perseguiuno a el.
Segundo o seu relato, non foi tras el para matalo, senón "con ánimo de facerlle pasar medo, igual que mo fixo pasar a min". E, cando lle deu alcance, golpeouno, ata que unha persoa, non sabe distinguir quen, separoulles. Nese momento, foise a casa e, ao chegar, chamou á Garda Civil e confesou. Durante o tempo que leva en prisión, case dous anos, estivo a tratamento psiquiátrico e cre que mellorou, aínda que asegura que "ben aínda non estou".
A versión da vítima sobrevivente dista bastante da súa. Jessica Álvarez Domínguez relata que saíu co seu pai do portal e, nada máis poñer un pé fóra, viron ao acusado, ao que evitou citar co seu nome e identificou como "esa persoa", e atacounos. "Sen mediar palabra, cortoulle a punta do nariz ao meu pai", explico. Logo, dirixiulle a rozadora ao beizo e o seu pai caeu ao chan.
Nese momento, ela, que estaba detrás do seu proxenitor, sacou o móbil "para tentar asustalo", pois en enfrontamentos anteriores, cando pensaba que o gravaba, íase. Nesta ocasión, non lle funcionou, pois reaccionou dándolle coa rozadora nas mans. O móbil caeu ao chan e ela recibiu outro golpe: "cortoume a cara desde a pálpebra superior dereita ao pómulo esquerdo".
Tras esa segunda agresión, caeu ao chan e quedou boca abaixo mirando ao seu pai. Puido comprobar que estaba "en shock" e "non reaccionaba". O acusado seguiu atacándoa a ela por detrás ata que o seu pai finalmente logrou reaccionar e botou a correr e, nese momento, deixouna a ela para saír tras el. Jessica xa non viu máis agresión, pero si escoitou ao seu pai pedir auxilio.
Ela logrou levantarse e entrar no portal de casa para pedir axuda. O seu irmán, ao escoitala, saíu e púidolle relatar que estaban a atacar ao seu pai, de modo que se foi na súa busca mentres ela tentaba entrar e chamar por teléfono. Non o logrou porque "nos dedos non tiña tacto" -un perdeuno- e porque, ao verse nun espello a cara ensanguentada, quedou paralizada. Finalmente, foi a súa avoa a que a socorreu, pero tan só uns instantes despois decidiu saír de casa.
Á súa saída, cruzouse co acusado e chamoulle "asasino, fillo de puta", ao que el, segundo o seu relato, respondeu: " estavos ben, é o que merecedes". Ela caeuse e acabou sentada no chan contra o portal, pero o seu irmán sacouna do letargo a berros: " Jessi, corre, que papá morre". Foi correndo cara ao lugar no que José Carlos se desangraba.
Rememorar o brutal ataque púxoa moi nerviosa, por momentos rompeu a chorar e por outros invadiuna a rabia. Segundo relatou, temeu pola súa vida mentres o acusado atacábaa coa rozadora: "estaba a fitarme con moita rabia e moi agresivo", asegurou.
A súa nai mostrouse aínda máis superada polas circunstancias e os recordos que ela. O seu interrogatorio foi breve por parte de todas as partes e tan só relatou que pouco antes do ataque, esa mesma mañá, cando ela saíu de casa en coche para levar ao seu pai ao médico, cruzouse co agora acusado. "El miroume, saudou e sorriu, cousa que xamais facía", rememorou, "deume un pálpito o corazón". Foi premonitorio.
O seu irmán relatou que se decatou de todo ao escoitar os seus berros e, cando saíu de casa, xa lla encontto´no portal, ensanguentada, e dirixiuse ao lugar no que o seu pai estaba a ser atacado. Antes de atoparse con el tirado no chan con graves feridas e rodeado dun charco de sangue, cruzouse co acusado, que ía seguido dun veciño e "miroume, virou a cabeza cara á miña e sorriu".
Un axente da Garda Civil que falou co acusado desmentiu parte da súa versión dos feitos, pois asegura que non chamou voluntariamente para confesar o crime, senón que os veciños xa chamaran e dixeran quen era o atacante. Buscando na súa base de datos, atoparon o número do acusado e telefonárono, pero non respondeu. Pouco despois, devolveulles a chamada e, iso si, sen que eles preguntásenlle nada, xa confesou. Este garda mostrouse moi sorprendido pola súa reacción tranquila a pesar da situación. "Moi correcto, moi colaborador, pero moi tranquilo".
Relacionadas:
-
Condenado a 17 anos de prisión por asasinar o seu veciño cunha rozadoira na Cañiza
Por Natalia Puga |
-
Malestar polo trato ao xurado do crime da rozadoira: sen auga en todo o día e ás once da noite sen hotel
Por Natalia Puga |
-
O xurado declara culpable ao acusado do crime da rozadoira da Cañiza
Por Natalia Puga & Mónica Patxot | Creada e actualizada
-
Os forenses do crime da rozadoira detectan no acusado unha "diminución importante da súa capacidade de controlar os seus impulsos"
Por Natalia Puga & Mónica Patxot |
-
A defensa do acusado de matar o seu veciño cunha rozadoira alega que o invadiu "un profundo medo"
Por Natalia Puga & Mónica Patxot |
-
Un tribunal popular xulgará na Audiencia de Pontevedra o crime da rozadoira da Cañiza
Por Natalia Puga |