Marta Rodríguez Engroba
Es vítima de violencia de xénero e precisas protección? Pon un "Yoyas" na túa vida
Ese é o tráxico balance que nos deixa o inicio do mes de Xullo, con todo un verán aínda por diante.
A última, por agora, o pasado Venres, en Villena (Alicante), apenas ocupou uns poucos segundos dun telexornal, e das outras catro, así como dos menores, xa ninguén se lembra, para qué?
Xa se gardaron os hipócritas minutos de silencio, xa se sacaron as pertinentes fotos, nas que non tiveron inconveniente ningún en pousar mesmo aqueles que desprotexeron a algunha das vítimas, así que a outra cousa.
Ninguén volveu falar delas, e, desde o Goberno, os Ministros de Igualdade e do Interior, reunidos neso que denominan "Comité de Crise", que agás para xustificar, alomenos, parte dos seus soldos e para maquillar a realidade, é obvio que non serven para nada, marearon, novamente, a perdiz, dando voltas ao mesmo discurso baleiro unha e outra vez, que soamente lles faltou poñerse a debater que foi antes, se a galiña ou o ovo, sen abordar, nin moito menos nomear, a auténtica e grave realidade: A deficiente atención, ou máis ben deberíamos dicir inexistente protección policial que sofren estas mulleres e os seus fillos e fillas.
Xa cumpriron para unha tempada, e o que lles toca agora é gozar das súas vacacións, con tranquilidade.
Xa, se cadra ben, en Ssetembro retomarán o tema... ou non, segundo conveña, porque, agás que se produza unha vaga de crimes como a da pasada fin de semana, tampouco hai que remover o lixo, e, ao fin e ao cabo, todo isto xa é historia.
Pero sempre hai excepcións, por suposto, e, se cando falamos de violencia machista, o facemos dun caso no que a vítima, o agresor, ou ambos pertencen ao "famoseo", a cousa cambia, deixando moi claro a clase de moral, ou máis ben, a amoralidade que move esta hipócrita sociedade nosa.
Mentres, como xa dixen, a última vítima de violencia de xénero, unha muller anónima, foi merecedora duns poucos segundos de mención, o mesmo que as que, por desgraza, a precederon, as portadas dalgún medio, así como certos programas de TV., en prime time, dedicaban tempo e máis tempo a entrevistar e a contar con todo luxo de detalles a detención de "El Yoyas", despois de mais de 2 anos burlando, aparentemente, as CFSE, e digo aparentemente porque era de dominio público onde estaba, e as declaracións da súa vítima e ex parella Fayna Bethencourt, dándolle cancha a el, e tratándoa a ela coma se fose a única maltratada de España.
Ninguén vai discutir que a Sra. Bethencourt viviu un auténtico inferno, o mesmo que os seus fillos... como tantas e tantas mulleres e tantos e tantos menores no noso país, coa diferenza de que ningunha tivo a oportunidade de que lle deran voz coma a ela, nin moito menos se lles brindou a mesma protección.
De feito, a inmensa maioría non tivo ningunha.
O seu é un insulto e unha auténtica aldraxe a todas as mulleres maltratadas no noso país, que ven, impotentes, como ninguén as escoita, e unha mostra do negocio que se xenera arredor da violencia machista, cando unha vítima é quen de lucrarse da súa propia desgraza.
Non se lle pode negar aá Sra. Bethencourt o seu dereito a ser protexida, pero o mesmo dereito que deberan ter todas e cada unha das maltratadas deste país, que son milleiros.
Que ten ela de especial, agás ter participado nun noxento reality que non dubidou en recadar canto puido a costa de transmitir os seu maltrato en directo?
En canto ao seu agresor e ex parella, ao paso que imos, soamente nos falta xa por escoitar, nalgún programa, iso de "el non será bo, pero algo faría ela para que a tratase así", porque o trato que se lle está a dar é pouco menos que de vítima e prexudicado.
Pero o peor de todo non é isto, que xa é grave abondo, senón a reacción da sociedade, que segue con atención como vai transcorrendo esta historia, conseguindo que esa máquina de espallar lixo que son algúns programas acaden límites de audiencia algo máis que notables, así como uns suculentos ingresos, e, o máis triste, normalizando a violencia de xénero, que non deixa de medrar, mentres que amosa unha total indiferenza ante as vítimas anónimas, mesmo con aquelas que forman parte do seu día a día, e das que, en moitos casos, son perfectamente coñecedores do calvario que están a vivir.
Respecto as FCSE, a todos os que traballamos con vítimas de violencia machista acotío, e sabemos o desprotexidas que están, e que a protección que se lles presta non é, nin de lonxe, a mesma, cando se trata dunha muller coñecida, malia que sexa por "méritos" algo máis que cuestionables, soamente nos queda por pregarlles un mínimo de respecto e de dignidade, e que, alomenos, non tenten convencernos do contrario.
E a vós, mulleres maltratadas, que vos imos dicir? Que neste país noso, se queremos ser tratadas, protexidas, como nos merecemos e como temos todo o dereito, non nos queda outra que poñer un "Yoyas" nas nosas vidas.
Do contrario, lamentablemente, non existimos.