Condenado por ameazar á súa ex: "Mátote porque do cemiterio non se sae e do cárcere si; e voume contento"
Por Natalia Puga
"Non me leves a contraria, que eu a ti mátoche, mátoche porque do cemiterio non se sae e do cárcere si; e voume contento". Por esta ameaza, que tiña como destinataria á súa antiga parella, un veciño de Cambados acaba de ser condenado a sete meses de prisión.
O episodio ocorreu o 5 de maio do ano 2019 e o Xulgado do Penal número 4 de Pontevedra primeiro e a sección cuarta da Audiencia Provincial despois cualificárono como delito de ameazas leves no ámbito de violencia contra a muller.
Por este caso de violencia de xénero, ademais, os dous órganos xudiciais impuxéronlle ao acusado unha orde de afastamento que lle impide aproximarse a unha distancia inferior de 200 metros da súa vítima, do seu domicilio, lugar de traballo e lugares que frecuente durante dous anos.
Tamén durante dous anos terá prohibido comunicarse con ela por ningún medio directo ou indirecto, incluídas as redes sociais e por teléfono e privaráselle do dereito á tenencia e porte de armas.
O Xulgado do Penal ditou unha sentenza condenatoria que o acusado recorreu, pero a Audiencia Provincial decidiu desestimar o recurso e confirmar a sentenza inicial.
Ambas as sentenzas consideran probadas estas ameazas, que ocorreron tres anos despois de que terminase a relación sentimental entre o acusado e a súa vítima. Estiveran xuntos 14 anos, durante os que conviviron nunha relación "análoga á matrimonial" e a relación terminou en 2016.
Tres anos despois, sobre as 21.00 horas do 5 de maio de 2016, o acusado estaba coa súa nova parella no garaxe da vivenda do seu ex cando se produciu unha discusión coa filla dela. Ao oír a discusión, a nai e antiga noiva baixou da casa.
Nun primeiro momento, tanto el como ela estaban acusados por unha agresión mutua producida no garaxe, pero o xulgado absolveunos a ambos. Ela aseguraba que el a agrediu estrangulándoa e golpeándoa no peito e el que ela lle losqueou reiteradamente.
Esa agresión acabou en absolución, pero non as ameazas posteriores. Segundo consideran probados ambos os xulgados, cando el se ía do lugar e estando xa na vía pública, baixouse do coche e encarouse con ela dicíndolle a berros que esa casa era súa.
A vítima respondeulle "as cousas non son así" e produciuse unha discusión na que el "con ánimo de causar temor" á súa vítima, fixo xestos de ir cara a ela e proferiulle as citadas ameazas.
O noivo da parella da vítima tivo que suxeitar ao acusado para evitar que se abalanzase contra ela, que estaba na rúa.