Volven soar as alarmas en Pasarón. O Pontevedra acumula seis partidos sen gañar, o equipo volve ser impotente a domicilio e no horizonte aparecen ameazantes dous dos mellores equipos do grupo I de Segunda B. A pesar da mala dinámica, o equipo segue tendo preto os postos de playoff e o debut de Rufo supón un halo de esperanza para corrixir un dos numerosos males do equipo da Boa Vila: a falta de gol.

Dos doce partidos dirixidos por Carlos Pouso, a escuadra granate suma catro vitorias, tres empates e cinco derrotas, incluída a eliminación de Copa do Rey fronte ao Ibiza. Pero ese botín de trece puntos foi colleitado nos seis primeiros duelos co biscaíño sentado no banco. Desde a vitoria fronte ao Raio Majadahonda do 14 de decembro do 2019 en pasaron, o Pontevedra non levanta cabeza. Os datos son indiscutibles. O efecto Pouso desapareceu.

A chegada do novo adestrador supuxo un sopro de aire fresco para un equipo deprimido. A súa chegada disipou dunha plumada os problemas do Pontevedra para puntuar a domicilio con vitorias impensables en épocas anteriores en Las Rozas ou nas Palmas. Ademais, o equipo conseguiu demostrar que tiña gol ao facerlle tres tantos ao Mariño e a Las Rozas, ademais dos dobretes fronte ao filial canario ou ao Raio Majadahonda, no mellor partido do curso.

Esa alegría anotadora, dez tantos en seis partidos, que parecía conseguir o Pontevedra desapareceu no último partido do ano. Os granates maquillaron a goleada recibida ante o Sanse cun tanto o os minutos finais. Pero a crise goleadora agravouse no 2020, no que o Pontevedra só foi capaz de anotar dous tantos. Nalgúns choques, como o do Internacional de Madrid, houbo múltiples erros na finalización; noutros, como as primeiras partes en Ou Vao ou Xixón, os granates foron incapaces de xerar ocasións de perigo.

A falta de gol é un problema serio que se agrava aínda máis cando hai fraxilidade na área oposta. Nos primeiros choques da era Pouso, o Pontevedra logrou corrixir os problemas de concentración nos minutos iniciais que deixaban aos granates sen opcións de vitoria. E cando encaixaban algún gol temperán (Las Rozas ou As Palmas) demostraron fútbol e carácer para voltear a situación.

Nesas seis primeiras batallas, o Pontevedra só recibiu catro golpes. Nas seis posteriores, once. Os granates foron superados con claridade por equipos como o Sanse, o Ibiza, o Internacional de Madrid e o Sporting B. Derrotas nas que os erros defensivos, tanto individuais como colectivos, resultaron decisivos.

Doce xornadas despois da chegada de Pouso, o Pontevedra segue no mesmo lugar. En novena posición, pero un punto máis preto do play- off (a catro) e un máis lonxe do descenso (a cinco). Pero é urxente corrixir os síntomas de depresión que leva exhibindo o cadro granate nas últimas xornadas. xa o advertiu Churre a pasada semana ao advertir que non só están preto os postos de ascenso, tamén os de descenso. E os dous próximos partidos serán contra o Ibiza e Atlético Baleares, dous dos equipos máis en forma da competición que poden profundar aínda máis na ferida granate.

A irregularidade en ambas as áreas non é o único problema que está a exhibir o Pontevedra, os de Pouso seguen pecando de falta de recursos e ideas para iniciar e construír xogadas. O balón longo dos centrais en busca da cabeza do dianteiro está a volver a ser un método máis que un recurso, as aparicións de xogadores chamados a marcar a diferenza no último tramo do campo como Romay e Álvaro Bustos son moi intermitentes, os pases ás costas da defensa, sobre todo á de Jaouad ou Pol Bueso, seguen xerando o caos na zaga e o equipo segue carecendo dun especialista para o posto de lateral esquerdo.

E a resposta desde o banco tampouco está a producir efecto. Carlos Pouso non ocultou o seu enfado coa actuación dos seus xogadores tras a derrota fronte ao Sporting B e criticou con dureza a actuación dos seus. "Esta cara da primeira parte é dun equipo de descenso. Nós ladramos e eles morderon. xogamos ao gilifútbol. Tíñannos que facer volver andando para que espabilásemos dunha vez", declarou tras a última derrota.

Non é a primeira vez que alza a voz contra o seu plantel. Fíxoo no adestramento do mércores antes de viaxar a Xixón e tamén despois do partido fronte ao Internacional de Madrid. As súas queixas dirixíronse tamén á dirección deportiva despois do empate sen goles fronte ao Racing de Ferrol ao sinalar que non realizou os tres cambios porque ningún xogador do banco podería achegar un granito de area ao equipo na procura da vitoria.

A chegada de Rufo, que será a referencia ofensiva do Pontevedra durante esta e as dúas próximas tempadas, e de José García darán maior profundidade ao ataque do Pontevedra, que segue traballando na incorpocación dun defensor e un centrocampista para construír un equipo máis fiable e regular.