Miriam Díaz Aroca: "Se somos tan boas xestionando as nosas casas, por que non podemos xestionar un país?"
Por Alejandro Espiño
A Miriam Díaz Aroca (Madrid, 1962) coñecímola a finais dos anos 80. Era unha das presentadoras máis populares de TVE. Pero nos últimos anos a súa carreira centrouse na interpretación. Tras protagonizar series como La casa de los líos, Aladina o Mis adorables vecinos, soubo facerse un oco no teatro como produtora, guionista e actriz. Con esta última faceta chega este venres a Pontevedra.
Acompáñana, entre outros, Lolita, María Galiana e Pedro Mari Sánchez. Todos eles representarán no Pazo da Cultura, a partir das nove da noite, a obra La asamblea de las mujeres, un divertido espectáculo que tamén fará reflexionar aos espectadores. Sobre el e a súa traxectoria profesional falamos con ela nesta entrevista que Díaz Aroca concede telefonicamente a PontevedraViva.
Regresas a Pontevedra case tres anos despois de estrear na cidade Ni para ti ni para mí, xunto a Belinda Washington. Que tal o público pontevedrés?
De traballo si, de lecer fun máis veces. Teño verdadeira paixón por Galicia, levo sangue galego nas miñas veas e teño alí moitos amigos. A min apaixóname ir a Galicia de calquera modo. Pontevedra non a coñezo de forma exhaustiva pero si tiven algo de tempo para visitala. Hei de dicir que me encanta e o público alí é marabilloso.
Como é La asamblea de las mujeres, o espectáculo que traedes a Pontevedra?
É a adaptación dun clásico, Arístofanes un señor moi mal falado, onde se pon de manifesto a importancia dun goberno de mulleres. Reflexiona sobre xa que somos tan boas xestionando as nosas casas, por que non podemos xestionar un país.
Todo iso ambientado na Grecia clásica?
Si. A idea é que as mulleres de disfrazan de homes para poder ir á asemblea dos homes que dirixen o goberno e convencelos de que gobernen as mulleres. E todo iso, en clave de humor e de chirigota.
E como é o teu personaxe?
Eu son unha parte da cuadrilla das mulleres que se tunean para facerse pasar por mozos. Gózoo moito porque ademais teño un episodio que é no barrio vermello, o barrio das prostitutas, e é un gag divertidísimo. Ao final, ata canto e bailo. E claro, tamén axuda que o elenco que temos é todo un luxo.
Iso íache a preguntar. Lolita, María Galiana, Pedro Mari Sánchez,,, difícil un equipo mellor, non?
É un reclamo marabilloso. A historia é moi atractiva e a obra está moi ben dirixida, pero sen dúbida o elenco poténciao moito máis.
Ademais, a obra toca moitos asuntos de actualidade. Os espectadores veranse reflectidos?
O tema das mulleres é o reclamo pero o contido, tristemente, nunca pasa de moda. A corrupción, a podremia e o abuso seguen existindo a nivel político e económico. O tempo non pasou. O mesmo ocorría na Grecia antiga e segue pasando agora.
Pero todo iso, como dicías, narrado dunha forma moi amena e divertida.
Totalmente. Ademais, a xente participa e pásao moi ben. As caras que nos atopamos ao final son de diversión, emoción e agradecemento porque son dúas horas que se lles pasan rapidísimo.
E agora que acabamos de estrear goberno en España, que lle pediría Miriam Díaz Aroca?
Eu creo que o que reflectimos en La asamblea de las mujeres. Unha boa xestión económica e social do país, algo que é importante sexa cal for a cor e a bandeira. O importante é xestionar a sociedade para o benestar de cidadán. E tamén defender sen concesións a cultura.
Agora estás moi centrada no teatro, verémoste pronto noutros proxectos?
Si. Ademais de La asamblea de las mujeres estou a levar por España unha obra que eu mesmo producín e dirixín, Elígete, sobre a violencia de xénero. Esta profesión é como unha onda de oportunidades que cando vén aprovéitala e gózala. Iso non significa que non poida surfear en televisión ou o cinema, pero de momento céntrome no teatro.
E que lle dirías ao público pontevedrés para que vaia a vervos?
Máis que un ánimo é unha ameaza (rí). Estamos mal afeitos. Alá onde imos colgamos o cartel de non entradas. Con isto dígoo todo. Que se poñan as pilas, que corran a comprar as entradas porque se esgotan.