Un xulgado de Pontevedra avala o despedimento dunha traballadora que se negou a facerse test de antíxenos
Por Alejandro Espiño
O xulgado do social número 3 de Pontevedra confirmou o despedimento disciplinario da traballadora dunha residencia de maiores de Pontevedra que, durante meses, negouse a someterse aos test de antíxenos que se realizaban no centro de maneira semanal.
A afectada reclamaba que a xustiza declarase nulo o seu despedimento e que, ademais de ser readmitida no seu traballo e que se lle pagaran os salarios atrasados, se lle indemnizara con 65.000 euros por danos e prexuízos.
Na súa demanda, a muller aseguraba que se vulneraron varios dereitos fundamentais recoñecidos na Constitución e mesmo fala de represalias contra ela -referíndose mesmo a torturas-, acoso laboral ou moral ou inxerencia na súa integridade física.
Pero o maxistrado é contundente na súa sentenza. Esixir as probas de antíxenos a un traballador non viola o seu dereito á honra, a súa liberdade ideolóxica, a súa intimidade persoal ou a súa integridade física nin tampouco resulta discriminatorio cara ás súas crenzas ou opinións.
O tribunal conclúe que esa é unha medida "proporcional", especialmente en residencias deste tipo, para salvagardar a saúde dos compañeiros e dos anciáns residentes, poboación "especialmente vulnerable ás consecuencias dun contaxio".
Subliña ademais que dita orde, que emana dun protocolo aprobado pola Xunta, non é perigosa para a saúde nin ilegal, polo que a súa desobediencia é motivo de despedimento xustificado, porque puido carrexar sanción para a empresa e xerar "falta de confianza nos usuarios".
A sentenza considera probado que esta traballadora, auxiliar de enfermería na residencia, a pesar das instrucións da empresa, saltouse trece probas de antígenos e cinco test de saliva, polo que recibiu unha carta de despedimento por unha falta moi grave de indisciplina.
A muller asegurou que nunca se opuxo a realizar as mesmas probas que os seus compañeiros, pero defendeu o seu "dereito lexítimo" a coñecer por que se tiña que someter a unhas probas que ela consideraba "invasivas e indiscriminadas" e que se facían de maneira obrigatoria.
Pero o xuíz reitera que a carta de despedimento é "do todo concluínte e precisa", xa que recolle o incumprimento por parte da traballadora da súa obrigación de realizarse as probas de detección dun posible contaxio de coronavirus.
A empregada, chega a dicir o xuíz, non pode pretender que se lle "exonere" dunha obrigación imposta a todos os seus compañeiros para garantir a súa saúde e a dos residentes fronte ás circunstancias "tan graves e desoladoras" que pode carrexar un contaxio.
Tras apuntar que os test de detección "en absoluto resultan invasivos ou contrarios a ningún dereito fundamental", o maxistrado insiste en que é un mandato sanitario que se debe acatar con independencia da opinión "que cada un teña sobre este particular".
"Non resultan afortunadas", reprocha o xuíz, as acusacións veladas de "torturas e outros delitos" da empregada á compañía nas súas comunicacións, nas que chegou a comparar a súa situación con episodios históricos relacionados coa queima de libros ou persoas.
A conduta desta traballadora, conclúe a resolución xudicial, "non deixou outra alternativa" á empresa que prescindir dos seus servizos e despedila.