"Mis hijos y yo no queríamos que mi marido entrase en los negocios porque era un alcohólico"
Por Natalia Puga
A mala relación familiar que tiñan co seu marido, o seu pai e o seu irmán, a súa condición de alcohólico e a prosperidad da bodega e o vivero de almejas que tiñan. Parecen circunstancias inconexas, pero teñen algo en común, son os argumentos aportados por cinco acusados de branqueo de capitais para soster a súa inocencia e desvincularse das actividades relacionadas co narcotráfico que realizaba o narco arousano xa falecido Manuel Barroso Millán.
"Mis hijos y yo no queríamos que mi marido entrase en los negocios porque era un alcohólico", declarou a viuva do falecido, Laura Poza Rodríguez. A muller asegurou que se casou con el en 1978 e en 1981 xa fixeron separación de bens porque o matrimonio estaba roto, aínda que seguían convivindo. A relación complicouse despois de que o home entrase en prisión por tráfico de drogas."Cuando vino de la cárcel venía intratable", indicou respecto diso o seu fillo Carlos Barroso.
Debido a esta mala relación, os negocios que tiña ela eran "solo míos" e, de feito, creou sen contar con Manuel Barroso un novo do que o fiscal asegura que se utilizaba para blanquear, a adega Montegrande Vinícola S.L. Ela indicou que tan só eran socios os seus fillos, ela e o seu cuñada (irmá do falecido) e que "a mí mi marido nunca me dio nada".
Esta mesma liña de defensa utilizárona os seus dous fillos, Mónica e Carlos Barroso Poza; e o seu hijastro, Juan Manuel Barroso Maneiro, quen, ademais, tamén se negaron a responder ás preguntas do fiscal e do avogado da quinta acusada, a irmá do seu pai María Esther Barroso Millán.
"No me encuentro con fuerzas", explicou Carlos Barroso para xustificar que só falaría coa súa avogada. Tanto el como a súa irmá coincidiron noutra queixa, aseguraron que a declaración que realizaron no seu día no xulgado non se corresponde coa que obra en autos e que a asinaron como que era súa obrigadas.
Respecto diso, o acusado Juan Manuel Barroso queixouse de que desde o inicio da instrución do caso enviou escritos ao xuíz denunciando que a súa primeira declaración no xulgado declarou teledirigido polo Servizo de Vixilancia Aduaera e recoñeceu que o seu pai era o que dirixía, en realidade, os negocios familiares porque llo indicaron "o si no no volvía a ver a mis hijos".
A irmá de Manuel Barroso si respondeu a todas as partes na súa interrogatorio. No seu caso, relatou que figuraba como socia da adega porque seu irmán pediulle que así o fixese nas escrituras, pero que o diñeiro púxoo el e ela nin sequera chegou a falar do negocio cos seus supostos socios e tamén aputados, "non tiña relación con eles".
De feito, segundo indicou, tan só foi socia oito meses porque asinou auspiciada polos seus pais para non crear un problema familiar, xa que o seu outra irmá estaba moi doente e ela quería moito ao falecido, pero que ela non sabía nada da vida do narco, xa que non vivía en Ou Salnés. Non sabía nin que tiña relación co narcotráfico ata que anos máis tarde leuno nos xornais.
Fiscalía pide para os cinco acusados que este martes sentáronse no banquiño da Audiencia de Pontevedra un total de 20 anos de prisión por blanqueo de capitais procedentes do tráfico de drogas. O xuízo continuará este xoves 17 de xaneiro.
Relacionadas:
-
O fiscal considera que a irmá do narco Barroso branqueou diñeiro sen sabelo, pero segue acusándoa
Por Natalia Puga |
-
As últimas declaracións do narco falecido Manuel Barroso desmenten a súa familia no xuízo por branqueo
Por Natalia Puga |
-
Piden 20 anos de cárcere por branqueo para os familiares dun narco arousano xa falecido
Por Oskar Viéitez |