Kiko da Silva e a Universidade de Vigo, un ano enteiro de retranca contra os prexuízos cara ao galego
Por Redacción
O artista pontevedrés Kiko da Silva toma o relevo do vigués Luis Davila como autor do calendario anual da Universidade de Vigo, no que, por segundo ano consecutivo, busca loitar contra os prexuízos cara ao galego botando man do humor gráfico.
A Área de Normalización Lingüística da Universidade mantén neste calendario o lema 'Na Universidade en galego. Sen prexuízos' e aposta polo formato de parede no que cada páxina é un mes de 2018 e, en cada unha delas, Kiko Da Silva introduce unha viñeta na que a través do humor e a retranca presenta diferentes situacións cargadas de prexuízos sobre a lingua e se achegan recursos e estima para superalos.
O obxectivo é, segundo o director de Normalización Lingüística, Paulo Cabral, empregar a gracia, o humor e a retranca para chegar á xente e "darlle armas coas que loitar contra ese tipo de situacións que xa deberían estar superadas".
O calendario 2018 terá 500 exemplares máis ca en 2017, facendo un total de 2.000, que serán enviados ás secretarías e decanatos das distintas escolas, facultades e departamentos. A maiores, todas as persoas que estean interesadas poden descargalo en formato pdf na web da ANL.
En declaracións recollidas polo Diario da Universidade de Vigio, Kilo da Silva fai fincapé na importancia de "empregar o humor non só como fin de facer rir, senón de facer pensar e cavilar sobre a sociedade na que vivimos".
Froito do seu traballo, o calendario recolle 12 temáticas distintas, unha por mes, nas que pensar e outros tantos estereotipos que derrubar. Reflicte desde o mestre que fala 'un gallego muy cerrado' á 'lubina' e 'gallo' que non saben como cando eran robaliza e rapante, o home que non fala o galego "porque no te lo sé hablar bien" ou a moza á que de nena non lle falaron galego por prexuízos e cando chega á universidade "namora del'
O reitor Salustiano Mato considera que este calendario é "un dos mellores vehículos para potenciar o noso idioma, do que nos sentimos tremendamente orgullosos" e tamén para "ridiculizar os múltiples snobismos que seguen a existir a día de hoxe arredor do seu uso".