Florencia: A cidade da arte
Por Marga Díaz
Florencia é unha das cidades europeas que tradicionalmente máis se asocia coa arte e a sabedoría. Os grandes mestres do Renacemento convertérona no paradigma da beleza e a cultura. Botticelli, Brunelleschi ou Filippo Lippi entro outros artistas ou mesmo ilustres poetas como Dante, foron grandes nomes nados alí que deixaron a súa pegada e que xunto cos demais artistas do Renacemento deron a Florencia esa merecida fama de cidade da arte.
A visita a Florencia descóbrenos rapidamente as grandes obras renacentistas, pois as rúas florentinas rezuman arte, pero é sobre todo a través dos seus dous principais museos como podemos empaparnos da arte dos grandes mestres: Na Galería da Academia, onde ademais de destacadas obras pictóricas imos atopar unha importante colección escultórica entre a que destacan especialmente as obras de Miguel Ángel Buonarrotti. A visita faise imprescindible para amantes da escultura ao albergar unha das obras mestras máis destacadas de todos os tempos: o David de Miguel Ángel, que a pesar de permanecer na famosa Praza da Signoría ata ben entrado o século XIX, finalmente trasladouse á Galería onde permanece na actualidade. Pero se de obra pictórica trátase, o museo que mellor representa a arte dos grandes mestres do Renacemento é a Galería dos Uffizi: Botticelli, Tiziano ou Leonardo entre outros xenios, ademais dunha das coleccións máis famosas do mundo con obras de distintos períodos históricos son todo un luxo para calquera amante da pintura.
Con todo a arte en Florencia non se limita á obra recollida nos seus museos, a cidade é un auténtico museo ao aire libre: as súas prazas, igrexas e rúas desbordan xenio e beleza e xustifican esa "Síndrome de Stendhal" que o escritor francés describiu ao visitar Florencia e que anos despois foi recoñecido co seu nome e descrito como a sensación de vertixes, aceleración do ritmo cardíaco e confusión que moitos viaxeiros parecen sufrir ante a acumulación de tanta beleza. Esaxerado ou non, síntomas e síndromes aparte, o certo é que Florencia cega e asombra a todos por igual.
Na Praza da Signoría atopámonos un bo exemplo de arte ao aire libre cunha importante mostra de esculturas que case rozan a perfección: A fonte de Neptuno, A estatua de Perseo coa cabeza de Medusa, ou unha fermosa réplica do David de Miguel Ángel entre outras moitas fan que a praza mereza unha longa e dedicada visita.
A arquitectura tamén ten en Florencia un papel máis que destacado e así se paseamos polas súas rúas iremos empapando desa primeira arte, onde grandes mestres deixaron a súa pegada a través de igrexas, palacios e outros moitos edificios civís: O Palacio Vecchio, o Palacio Pitti, a Basílica de Santa María Novella ou a da Santa Croce, fermosa igrexa en cuxo interior se atopan ademais de destacadas pinturas ao fresco, os sepulcros de Galileo e Miguel Ángel, e como non a Praza do Duomo, coa Basílica de Santa María dei Fiore son un claro exemplo da mestría da arquitectura italiana. A catedral chámanos a atención nada máis chegar polo seu orixinal revestido en coloridos mármores verdes, rosas e brancos, pero esta vistosa decoración non nos debe facer esquecer que estamos ante unha das obras mestras do gótico en Italia. Aínda que a súa construción inicial data de finais do século XIII, os grandes mestres renacentistas modificaron un século despois a súa estrutura inicial: A enorme cúpula, obra de Brunelleschi inspirada na construción do Panteón de Roma, mostra o coñecemento maxistral deste xenio da arquitectura renacentista.
Outro elemento imprescindible da Basílica é o Campanile ou campanario de Giotto, construción típica das grandes igrexas italianas que outorga ao conxunto maior verticalidad e elegancia. Tamén formando parte do conxunto do Duomo destaca o baptisterio, precedido polas famosas Portas do Paraíso de Ghiberti, unha das xoias decorativas que orixinalmente lucía fronte á catedral, e que se substituíu por unhas logradas réplicas, trasladándose as orixinais para o seu mellor conser
Pero se temos uns días en Florencia, non debemos esquecer que para vivila hai que transitala e percorrer as súas prazas, rúas e mercados: O mercado do Porcellino ou mercado Novo é un bo exemplo de integración do turismo co popular, xa que o mercadillo é moi interesante e resulta moi agradable, aínda que tamén repleto de turistas que queren cumprir coa tradición de fregar a estatua de bronce do xabaril que dá nome ao mercado. E buscando o xa famoso carrusel tradicional de Florencia achegarémonos á Praza da República unha das máis importantes da cidade, presidida pola Columna da Abundancia, punto de encontro dos chamados Cardo e Decumano, denominacións das principais rúas que os romanos utilizaban nos seus planos de trazado rectangular. Outro punto imprescindible do paseo é o Ponche Vecchio. Construído sobre o río Arno no século XIV realizouse no lugar dunha antiga ponte romana xa destruído, constituíndo hoxe día uno das pontes máis antigas de Europa, aínda que é o seu peculiar aspecto e a súa historia o que o enchen de encanto: Tras a súa construción a ponte encheuse de tendas e negocios, especialmente carnicerías e curtidurías, ata que a finais do século XVI unha disposición obrigou a retirar os comercios debido aos malos cheiros que xeraban, e estes vanse a substituír por xoierías e ourivarías que aínda continúan na actualidade e que hoxe constitúen un reclamo para o turismo. Do mesmo século é o chamado corredor Vaseriano, un corredor realizado no piso superior da ponte que unía os Palacios dos Medici, para que puidesen desprazarse coa máxima discreción. Todo iso dálle ao Ponche Vecchio un aspecto moi particular e envólveo de historias e lendas.
En definitiva Florencia non é exclusivamente arte e sabedoría. O seu encanto tamén reside en prazas e rúas que nos lembran o seu pasado poderoso como cidade comercial onde se forxaron as fortunas dos grandes mecenas do Renacemento. O rápido desenvolvemento do comercio e en consecuencia da banca supuxo un cambio substancial nas sociedades das ricas cidades italianas: é o crecemento da burguesía, precursora xa do futuro capitalismo. Familias como os Medici que acumulaban poder e riquezas son en gran parte responsables do pasado glorioso de Florencia que se estende ata a actualidade e que a converten nunha das cidades máis belas e recomendables de Europa.
Relacionadas:
-
'Camino Soria'
Por Marga Díaz |
-
O bosque encantado
Por Marga Díaz |
-
Exipto: un patrimonio crecente e un turismo en decadencia
Por Marga Díaz |
-
Viaxes polos lugares máis sorprendentes
Por Marga Díaz |
-
Moscova e San Petersburgo: Os dous motores do turismo ruso (parte II)
Por Marga Díaz |
-
Moscova e San Petersburgo: Os dous motores do turismo ruso (parte I)
Por Marga Díaz |