Votar unha e outra vez para que (case) nada cambie

Pontevedra
30 de decembro 2020

Se por algo non esqueceremos este 2019 é polas veces, ata tres, que os pontevedreses tivemos que acudir ás urnas. Ao longo do ano, cos nosos votos renovamos as corporacións municipais, o Parlamento Europeo e, en dúas ocasións, o Congreso e o Senado. E o que quedou claro, nuns casos e outros, é que nos gusta a estabilidade

Noite electoral BNG
Noite electoral BNG / Mónica Patxot

Se por algo non esqueceremos este 2019 é polas veces, ata tres, que os pontevedreses tivemos que acudir ás urnas. Ao longo do ano, cos nosos votos renovamos as corporacións municipais, o Parlamento Europeo e, en dúas ocasións, o Congreso e o Senado. E o que quedou claro, nuns casos e outros, é que nos gusta a estabilidade.

Por sexta vez consecutiva, Pontevedra decidiu que Miguel Anxo Fernández Lores siga gobernando na cidade. O nacionalista, alcalde desde 1999, volveu ser o máis votado nas eleccións celebradas o pasado mes de maio e logrou conservar o bastón de mando.

Fíxoo, iso si, co apoio do PSOE. Tras catro anos gobernando en solitario, o BNG perdeu un dos seus doce edís e para garantir a investidura de Fernández Lores viuse obrigado a incorporar ao seu equipo aos catro concelleiros socialistas.

O PP, pola súa banda, logrou superar as expectativas que marcaban as enquisas e mellorou os seus resultados de 2015, chegando ata os nove edís. A corporación completouse con Cidadáns, que conservou a súa acta de concelleiro. Marea quedou sen representación.

Tampouco houbo cambio de alcalde ou alcaldesa nas principais localidades da comarca. Case todos eles lograron mesmo mellorar os resultados logrados catro anos antes.

Especialmente rechamantes foron os resultados de María Ramallo en Marín, que reforzou a súa maioría con quince dos 21 concelleiros da corporación; Andrés Díaz en Ponte Caldelas, que tras catro anos de tripartito goberna agora en solitario con oito de trece edís; ou Jorge Cubela en Cerdedo-Cotobade, que aumentou a súa maioría ata lograr nove concelleiros.

As eleccións municipais tamén deron a maioría absoluta a rexedores que, ata ese momento, gobernaran en solitario ou en coalición como os socialistas Manuel Campos en Cuntis e José Antonio Cacabelos no Grove, o nacionalista Xosé Manuel Fernández Abraldes en Barro ou o popular Telmo Martín en Sanxenxo.

Tamén renovaron mandato Jorge Canda na Lama e os nacionalistas Luciano Sobral e Félix Juncal en Poio e Bueu, respectivamente, aínda que en ambos os casos necesitaron pactar con outras forzas para gobernar. O único cambio significativo foi a perda por parte do PP da alcaldía de Meis, que pasou á socialista Marta Giráldez.

PONTEVEDRA OPTA POR SÁNCHEZ

As eleccións xerais de abril, por outra banda, si deixaron un escenario inédito en Pontevedra. Os socialistas arrebataron ao PP a posición de forza hexemónica na provincia e con máis do 32% dos votos deron un cambio histórico ao panorama político pontevedrés.

Os populares quedaron no 25% dos votos, trece puntos menos que tres anos antes e asinaron o seu peor resultado histórico. Nunca antes foran superados polo PSOE en Pontevedra. Galicia en Común e Ciudadanos tamén lograron representación.

Sete meses despois, ao non lograr Pedro Sánchez a investidura, a repetición electoral deixou un escenario similar. O PSOE volveu gañar as eleccións en Pontevedra aínda que empatou en deputados cun PP á alza tras a desfeita de Ciudadanos. Galicia en Común conservou a súa acta e o BNG, do mesmo xeito que en abril, non logrou asento en Madrid. Si o fixo pola Coruña.