O mozo Samuel Koufie Kwesi, un dos tres sobreviventes do naufraxio do Villa de Pitanxo, acudiu na tarde deste mércores á Comandancia da Garda Civil de Pontevedra para declarar ante os axentes da Policía Xudicial que levan a investigación sobre o ocorrido en augas de Terranova.
Segundo puido confirmar PontevedraViva, o mozo de orixe ganesa realizou unha longa declaración ante os investigadores e volveu confirmar a súa versión do ocorrido, un relato de feitos que apunta a irregularidades na xestión do naufraxio por parte do patrón do buque, Juan Padín tamén sobrevivente, xunto co seu sobriño, Eduardo Rial.
A investigación sobre o naufraxio, que agora leva un Xulgado de Marín tras inhibirse a Audiencia Nacional, ten como peza crave a declaración de Samuel Kwesi. Tras o naufraxio achegou unha versión dos feitos coincidente coa oficial da armadora e o patrón, pero, cando chegou a España, cambiouna a Garda Civil e esas contradicións foron as que levaron a abrir unha investigación xudicial.
Samuel declarara á semana seguinte do naufraxio ante a Garda Civil e agora, tras realizar máis investigacións técnicas e tomar declaración a novas testemuñas, os investigadores necesitaban contrastar de novo o seu testemuño e citárono na Comandancia, onde acudiu acompañado por un avogado.
Tal e como puido confirmar este xornal, os axentes necesitaban que puntualizase aspectos da súa declaración previa, entre eles, os relativos aos chalecos salvavidas e traxes de supervivencia, pois tan só o patrón e o seu sobriño levábanos cando foron rescatados. É obrigación do patrón contar con estas pezas para toda a tripulación, ensinarlle a usalas con simulacros e indicarlles onde as tiñan situadas, pero neste caso hai dúbidas sobre se se cumprían ou non todos os requisitos que Samuel pode axudar a disipar.
As anteriores mareas de Samuel e tamén os primeiros días a bordo do buque logo naufragado antes de chegar ao momento do afundimento tamén poden achegar datos aos investigadores para ter en conta nos seus próximos informes sobre o ocorrido, pois poden axudar a coñecer os seus protocolos de traballo e o lugar exacto no que se atopaban cada un dos mariñeiros no momento do naufraxio.
O mozo mariñeiro detallou de novo os minutos previos ao naufraxio e a forma na que actuou o patrón, pero tamén como foron os días seguintes que pasou no buque Praia de Menduiña Dúas, a embarcación de Cangas que os rescatou e levou a terra para o seu regreso a España.
Na investigación resulta clave a declaración deste sobrevivente e tanto a Garda Civil como a Fiscalía danlle credibilidade e sosteñen que a que non cadra é a versión achegada polo patrón e o seu sobriño. Así, o informe da Fiscalía sostén que, tras analizar as actuacións realizadas ata o momento sobre esta causa, hai "indicios de que a versión primeiramente ofrecida pode non axustarse á realidade, tratando con iso de eludir as posibles responsabilidades".
Unha das cuestións que explica Samuel é que, tras o rescate, recibiu presións da armadora e do patrón para adaptarse á versión oficial. Esas presións supostamente ocorreron no buque que os levou a terra, por iso é polo que resulta importante pedirlle novos detalles e resolver dúbidas sobre o ocorrido mentres navegaban a Terranova, como foi a convivencia cos outros dous sobreviventes e se tivo contactos coa empresa armadora e con eles nos que recibiu indicacións.
Nesta nova declaración ante a Garda Civil, Samuel mantivo a mesma versión e ratificou o testemuño xa achegado previamente tanto sobre esas presións como sobre os momentos previos ao naufraxio.
O capitán mantén que o motor do buque parouse ás catro da madrugada e que as condicións meteorolóxicas existentes nese momento determinaron a sucesiva entrada de auga pola aleta de babor ocasionando unha cada vez maior escora por babor. Segundo a súa versión, vista a situación, deu á tripulación a orde de abandono do buque previa colocación do traxe de supervivencia e o chaleco salvavidas. É nese momento cando fixo a chamada de emerxencia (segundo os datos técnicos solicitados, eran as 4:24 horas).
A primeira versión de Samuel coincidía. Con todo, cando declarou ante a Garda Civil deu unha versión absolutamente distinta dos feitos que este mércores ratificou, na que indica que o motor non se parou senón que as maquinillas que recollen o aparello deixaron de funcionar ben, tensando pero non recollendo e provocando a escora.
Segundo esta nova versión, o resto de mariñeiros Ie gritaron ao capitán que soltase os aparellos, pero este negouse e, xa co buque moi ladeado, parouse o motor e incrementouse a escora de babor. Fronte ao que asegurou o patrón, en ningún momento deu orde de poñerse os traxes de supervivencia, aínda que el e o seu sobriño si os levaban.