Pilar Palomero é a directora de 'Los destellos'. Está nomeada en seis categorías dos Premios Feroz 2025: mellor película dramática, mellor dirección, mellor actriz e actor protagonistas e mellor actor e actriz de reparto.
Charlamos con ela para o podcast 'Cara a cara' pouco antes da presentación da película no Teatro Principal e dentro da programación final e previa á gala dos Feroz do próximo 25 de xaneiro.
Despois do exitoso resultado no seu debut de longametraxes con 'Las niñas' en 2020, recoñece que había unha esixencia externa presente ante a súa segunda película, 'La maternal' (2022). Con esta terceira sinala que "eu traballo ben as miñas expectativas e non teño grandes aspiracións salvo facer películas das que me sinta orgullosa. É o que sempre me vai a importar e vou priorizar".
'Los destellos' está baseada no relato de Eider Rodríguez 'Un corazón demasiado grande' e presenta a unha muller que acepta, a petición da súa filla, coidar do seu ex marido, enfermo terminal, e do que leva separada quince anos.
A película ten de fronte á morte, con todo a súa directora quixo pór o foco principal na vida, no que pasa durante o tempo de vivir, "diría mesmo que foi a razón de facer a película. Tratar de atopar a luz nun momento tan duro como pode ser a perda dun ser querido", afirma.
Aínda que con 'Las niñas' a Pilar Palomero adolescente serviu de sustento ao guión, en 'Los destellos' foi onde envorcou máis esa mochila de experiencias que van marcando á persoa. Explica: "en ambas hai moito autobiográfico e é curioso porque diría que mesmo en 'Los destellos' máis. O feito de que naza como adaptación dun relato de Eider permitiume ir a algo máis persoal. O paso do tempo, a extinción, as pegadas que deixamos… son temas cos que levo obsesionada moito tempo e ao ler o seu relato vin que me permitía profundar neles".
Patricia López Arnaiz fíxose co Premio á Actriz Principal no Festival de San Sebastián; catro dos nomeamentos nos Feroz son para o elenco de actrices e actores (Patricia López, Antonio de la Torre, Julián López e Marina Guerola); para os Goya, tres dos catro nomeamentos tamén son para eles.
Explica a directora zaragozana que "o personaxe de Isabel tiña claro que quería que fose Patricia. Con Julián foi un pouco o mesmo. Con Mariña foi a través dun casting – é unha actriz novel –. E o papel de Ramón foi o máis difícil de elixir porque é moi extremo e pareceume que Antonio podíalle achegar algo moi bonito ao personaxe e é o mostrar a alguén que sentes foi moi enérxico pero velo no seu momento de maior debilidade".
No caso de Julián López ademais sacou a un actor que situamos na comedia e levouno a unha película dramática: "gústame traballar con persoas coas que sinto unha conexión especial e con Julián sentino moi rápido. Confiou moito en min e teño que agradecer que el lanzouse, díxome literalmente: póñome nas túas mans. Sempre lle estarei agradecida", di.
Afondando nese reparto, decidiu que o papel do equipo médico de coidados paliativos interpretáseno profesionais auténticos, concretamente o tres que aparecen no documental 'Los demás días' de Carlos Agulló, aos que chegou durante o proceso de documentación. "Coñecelos foi un dos agasallos da película e iso transformou o guión porque eles foron os que me marcaron ese rumbo de ter a esperanza como compás", lembra.