Hugo acaba de cumprir catro anos. A pesar da súa curta idade, a súa vida non foi nada fácil. Desde o día no que naceu tivo que sortear numerosos obstáculos. Moitos teríanse rendido pero el demostra unha fortaleza digna dun heroe. Agora, goza dunha segunda oportunidade e estaa aproveitando ao máximo. O sorriso é xa habitual ao seu ao redor.
Aínda é hoxe o día no que Carmen, a súa nai, lembra todo o que pasaron. Hugo foi un neno prematuro. Naceu tras só trinta semanas de xestación. Pesaba apenas quilo e medio e os seus primeiros 42 días de vida pasounos na unidade de neonatos do Hospital Provincial. Pasado o susto inicial, a súa familia de Estribela (Pontevedra) recibiuno en casa cos brazos abertos.
O seu primeiro ano foi "todo normal", segundo os seus pais, pero aos poucos "empezamos a ver que algo non ía ben". Os médicos inicialmente aseguráronlles que o seu fillo tiña un atraso psicomotriz, pero que se resolvería co tempo. "Pero a cousa non avanzaba a pesar de que probamos diferentes terapias", explica Carmen.
E aos dous anos e medio descubriron a verdade. Hugo tiña unha parálise cerebral que lle impedía desenvolverse como un neno normal. "Non estabamos preparados para iso", recoñece a súa nai. "Choramos moito porque ninguén nos sabía dicir se ía poder camiñar", a pesar de que visitaron numerosos especialistas en toda Galicia. Todos confirmaban o mesmo prognóstico.
Foi entón cando souberon do centro que a asociación Amencer ten en Pontemuíños (Pontevedra). Carmen asegura que nada máis chegar ás súas instalacións "non recibimos máis que atención, agarimo e comprensión". Alí comezou a tratalo o seu equipo de profesionais, expertos no tratamento de patoloxías de orixe neurolóxico.
E aos poucos, Hugo comezou a mellorar. Non só en canto a comunicación, senón tamén na súa coordinación e a súa mobilidade. Tanto que agora mesmo só necesita certa axuda para camiñar. "Na miña casa volveuse a sorrir", asegura Carmen, que se emociona cada vez que lembra o camiño que percorreron ata chegar onde están agora.
A historia de Hugo transcendeu porque el é un dos cinco nenos que estrearon a nova unidade coa que conta Amencer en Pontevedra, o Centro de Desenvolvemento Neurolóxico Infantil 'Primeiros Pasos', destinado a nenos e nenas de entre 0 e 6 anos.
Nel, abórdase a atención temperá dos nenos con trastornos neurolóxicos, atrasos madurativos, trastornos psicomotrices, déficits sensoriais, da linguaxe e a comunicación, patoloxías sen filiar ou diagnósticos sen determinar, dando protagonismo á familia e introducindo as novas tecnoloxías e o xogo como método transversal nos tratamentos.
A súa coordinadora, María Bernárdez, explicou que este centro busca abordar a estimulación do neno cunha metodoloxía baseada no xogo e as terapias, non só de modo tradicional senón tamén a través de realidade virtual e das novas tecnoloxías porque "se cando pisan o chan sae unha flor de cores para eles é moito máis estimulante".
O traballo realízase en tres salas diferenciadas. A primeira é a sala de logopedia e novas tecnoloxías para a abordaxe de problemáticas relacionadas coa comunicación e estimulación cognitiva. Alí se tratan todo tipo de alteracións da linguaxe e a comunicación, así como os trastornos na alimentación causadas por diferentes disfuncións.
Pola súa banda, na sala de terapia ocupacional e promoción da autonomía persoal, a través do xogo poténcianse as habilidades e destrezas do neno á vez que se fomente a independencia funcional para as actividades da vida diaria; e na sala de fisioterapia e psicomotricidade foméntase a adquisición de destrezas motrices e poténcianse ao máximo as capacidades de movemento a través da estimulación multisensorial e a motivación do neno.
Todo iso faise cunha "transparencia total" para as familias, xa que as salas son acristaladas e os pais poden ver que é o que están a facer os seus fillos e participar con eles nas terapias. Ademais, este método propicia que se axuden entre si, que non sentan sós e compartan as súas experiencias.
Con este centro Amencer quere "abrirse máis á sociedade pontevedresa", segundo explicou a súa xerente, Mónica Touriño. Neste novo servizo non só se atenderán a nenos con parálise cerebral ou trastornos graves, senón tamén a aqueles que pretenden outro tipo de diagnósticos como déficit de atención, problemas psicomotrices ou trastornos da linguaxe.