Desbordados de solidariedade: "Está a axudarnos toda a xente que nos coñece, e moita que nin nos coñece"

Pontevedra
19 de outubro 2017

Unha vaga de lume desprazouse monte abaixo e levou por diante boa parte do fogar de Elena Buch e Harry Prize e os seus fillos Félix, Nico e Silve na Insua. Unha onda de solidariedade aínda máis intensa está a chegar desde todo Ponte Caldelas, Ponte Sampaio, Soutomaior ou Lugo 

O incendio de Ponte Caldelas arrasou a casa de Elena e Harry na Insua PontevedraViva

Unha vaga de lume desprazouse monte abaixo e levou por diante boa parte do fogar de Elena Buch e Harry Prize e os seus fillos Félix (7 anos), Nico (4) e Silve (8 meses) na Insua. Unha onda de solidariedade aínda máis intensa está a chegar desde todo Ponte Caldelas, Ponte Sampaio, Soutomaior e lugares máis afastados como Lugo.

A primeira a punto estivo de custarlles a vida, pero a eles impactoulles moito máis a segunda: "Está a axudarnos toda a xente que nos coñece, e moita que non nos coñece. A xente é impresionante", relatan mentres tentan poñer un pouco de orde na desorde que se apropiou das súas vidas

O lume levoulles o domingo o autobús antigo restaurado no que instalaran as súas habitacións e o galpón no que tiñan o aseo, electrodomésticos e as súas ferramentas. Só se salvou a casa de madeira que alberga a cociña e o salón, de xeito evidente insuficiente para seguir vivindo unha familia de cinco membros, de modo que o Concello de Ponte Caldelas cedeulles ata que a necesiten a casa de Caritel na que anos atrás foi acollida unha das familias de etnia xitana do Vao. 

Alí atoparon un refuxio, pero aínda se están instalando. Non resulta fácil porque, desde primeira hora do luns, non paran de recibir axuda. A noite do luns pasárona no pavillón de Ponte Caldelas e, á mañá seguinte, cando foron conscientes da devastación, decidiron pedir axuda a través de mensaxes aos grupos de whatsapp dos pais das clases dos seus fillos no colexio da parroquia pontevedresa de Ponte Sampaio

"Bos días, que tal estades? Nós regular: ardeunos a habitación da casa no incendio, se nos podedes deixar roupa para o neno que xa non usedes volo agradecemos. Apertas". Foi un deles e enviaron un similar ao outro grupo sen esperar que tivese o impacto final. 

O luns os seus nenos non foron ao colexio, pero os seus pais si se achegaron a última hora da mañá ao centro para recoller as pezas que lles podían ter deixado. "Esperaba dúas ou tres bolsas de roupa, unha camiseta dun...", explica Harry. Sentiuse atafegado, pois todo o que lles levaban non lle entraba na súa furgoneta. Desde entón, tan só desde Ponte Sampaio levaron ata a súa casa temporal en Caritel tres coches cheos de solidariedade

Roupa e xoguetes para os nenos, roupa de adultos, comida, material para bebés...a lista é interminable desde o colexio, desde os dous de Ponte Caldelas, desde a gardería, desde o concello... "O alcalde chamoume persoalmente, non tiña por que facelo, non había xornalistas diante para quedar ben, pero fíxoo porque se está portando moi ben", sosteñen, "desbordados" pola situación.

A axuda recibida é inmensa e chegou mesmo desde Lugo, con persoas que lles chegaron a ofrecer traballo. Non necesitan un emprego, pois ambos lograron salvar das lapas os instrumentos de Harry -músico profesional e profesor de clases particulares- e a cámara de fotos de Elena. Pero eles están inmensamente agradecidos. 

A través das redes sociais incluso se creou unha plataforma de axuda e un número de conta  a través do que a xente pode canalizar a súa axuda para axudarlles a reconstruír o fogar arrasado polas lapas. Elena e Harry eran inicialmente reticentes a esta iniciativa, pero o único que senten é agradecemento, deron o Ok á conta e xa pensan en como afrontarán a reforma, para a que xa lles deron portas e xanelas e ofreceron axuda fontaneiros, albaneis e todo tipo de voluntarios. 

Mentres tentan ordenar a súa vida e as bolsas de axuda, quedan co positivo, que os seus fillos leváronse unha lección de vida: "que poden perder todo e non pasa nada, o importante é a xente". Eles asimilárona e Félix, o maior, xa di: "non pasa nada, se fai falta outra casa, faremos outra máis bonita". 

A esperanza desta parella é que tamén a sociedade aprenda algo da traxedia, pois "a nosa historia é anecdótica, pasoulle a máis xente, pero o importante é que non se repita". E non se lle poñerá freo ata que se cambie a política forestal, pois a súa casa estaba rodeada de árbores e "non sería ningún problema se fosen autóctonas, frondosas e con fincas coidadas", pero rodéanlles eucaliptos e arderon como unha mecha. "Mentres non haxa unha política forte que obrigue á xente para coidar, vai volver a pasar". Harry vivía antes na aldea da Roca, xa a viu arder tres veces e "cada vez arde peor". 

Arquivado en