Sandra Martínez Araújo, viúva de Manuel Ángel Rivas, vítima do coñecido como crime de Ponte Caldelas, acaba de enviar un escrito ao Xulgado de Instrución número 1 de Pontevedra que instrúe a causa solicitando que arquive a parte do procedemento que a mantén en calidade de investigada argumentando que "calquera especulación contraria á súa presunción de inocencia resulta inxusta".
O escrito, o mesmo no que formula acusación contra o asasino confeso do seu marido, Marcos Vidal, e pide que sexa condenado a 25 anos de prisión por un delito de asasinato, chega tan só dúas semanas despois de que a xuíza do caso dese por pechada a instrución da causa. O 21 de setembro o xulgado emitiu un auto de peche de instrución que abriu o camiño para que as partes acudidas emitan os seus escritos de acusación e os avogados de Sandra presentaron o 5 de outubro o seu, contra Marcos e exculpándose ela.
O pasado mes de marzo o xulgado, tras a declaración de Sandra como investigada a instancia dos pais do seu falecido marido, o xulgado autorizou que se realizasen novas dilixencias de investigación. A defensa de Sandra argumenta que xa se practicaron todos e, tras coñecerse o seu resultado, "non existe ningún indicio racional de perpetrar en ningunha das formas de colaboración que se lle imputan, o asasinato do seu esposo nin tampouco cometeu ningún delito de omisión do deber de socorro".
"Sandra nin participou, nin induciu, nin colaborou na comisión do delito de asasinato, con Marcos Vidal González, se non que foi, este último en solitario e de forma unilateral quen decidiu reflexivamente o asasinato de Manuel", sostén o escrito xudicial, que pide o seu total exculpación dos dous delitos polos que está investigada: asasinato e omisión do deber de socorro.
O auto da Audiencia Provincial de Pontevedra polo que se mantivo a súa condición de investigada defensa facía referencia á "falta de claridade, inconcreción e, mesmo, a falta de verdade" de Sandra en feitos tan elocuentes como é o que había vindo mantendo unha dobre relación sentimental co seu esposo e con Marcos Vidal e non consideraba cribles as súas afirmacións de Sandra sobre o feito de que lle falecido sabía que supostamente o agora acusado sometíaa a unha situación de acoso e ameaza.
Respecto diso, o escrito presentado os seus avogados argumenta que Manuel e Sandra tiñan medo a Marcos e que así o confirma a análise do teléfono móbil da muller realizado nos últimos meses, pois del dedúcese que o matrimonio tiña un código no que Manuel enviaba "Todo ok" á súa esposa de forma constante para dicirlle que estaba ben pola preocupación ante unha acción por parte do agora detido. O día do crime envío esa mensaxe e poñíase en dúbida o significado do mesmo.
Ademais, tomouse declaración como testemuña a un detective contratado por Manuel que, segundo o escrito da defensa de Sandra, relatou que o home "estaba a ser acosado e ameazado persoalmente por Marcos" e que así llo contou o propio Manuel. Tamén achega este detective que Sandra respondía as mensaxes continuos que enviaba ao seu móbil o acusado non porque seguise mantendo unha relación con el senón porque "tiña que responder a Marcos, tal e como este esixíalle, porque se non podería ser peor".
Neste sentido, o escrito tamén insiste en que nin Sandra pediulle o divorcio a Manuel nin viceversa e en que existía moi boa sintonía na súa relación, datos cos que dificilmente se pode chegar a concluír, en contra da presunción de inocencia de Sandra, que para ela puidese resultar un "estorbo", un dos argumentos achegados nesta causa para soster a investigación sobre a viúva.
O citado auto da Audiencia tamén consideraba que Sandra debía dar resposta, entre outros, a extremos tan importantes como as razóns polas cales chamou ao 112 antes de que o investigado lle dixese que o seu marido estaba a agonizar e de que lle enviase unha foto que mostraba o estado da vítima .
Respecto diso, o seu defensa explica que chamou ao seu marido ao non recibir a mensaxe que esperaba, que o teléfono deste descolgouse nun chamada que se efectuou ás 9.10.16 horas e durou 22 segundos e que nese momento escoitou que o seu marido dicía "Non, Marcos, non". Tras colgar esta chamada, de forma inmediata, chamou ao 112.
As probas practicadas demostran un desaxuste horario nas facturas da compañía telefónica e que esa chamada fíxose ás 9.10.52 horas segundo o móbil de Sandra e ás 9.11 horas segundo a listaxe de chamadas ao 112, pero que en ningún caso se produciu dita chamada antes, senón xusto tras colgar a chamada na que se decata que o seu marido está a ser atacado.
A súa defensa tamén argumenta que se practicaron multitude de dilixencias que demostran que Sandra non tivo nada que ver no asasinato do seu marido como, por exemplo, que achegou documentación do Sergas que acredita que ese día do crime, o 28 de novembro de 2015, no momento da comisión dos feitos estaba a traballar no Hospital Montecelo.
A representación de Sandra tamén argumenta a necesidade de que se arquive a causa contra ela porque a muller ten dereito a un proceso sen dilacións indebidas. Atendendo a que Marcos Vidal manifesta en todas as súas declaracións que todo o fixo por facer sufrir a Sandra, e que apenas queda un ano para que conclúa o período máximo de catro anos para que o asasino confeso estea en prisión provisional, pide que ela deixe de ter a condición procesual de investigada.