Aída García Lópeznunca resistiuse a facer o que lle apetecía porque "non fose de mozas". Poderíase comezar enumerando deportes e terminar pola súa pertenza durante trece anos ao Corpo da Garda Civil. Unhas oposicións que preparaba levantándose ás catro e media da madrugada, quitando horas ao soño antes de ir ao Instituto. Sen que ninguén na familia soubéseo. Puxo fin a esa etapa por non calar, por non concordar coas normas que se establecían para a presenza da muller na Benemérita.
É cántabra, creceu pegada ao Sardinero, ao Cantábrico. Co tempo e as circunstancias recalou no Atlántico, na ría de Vilagarcía e na cidade que lle dá nome. Chegou xa como técnica superior en Actividade Física e Deporte. Entre as prácticas deportivas que acumula e que detalla en PontevedraViva Radio non aparece a carreira de valos; pero a súa traxectoria vital púxolla e a recado que se o houbese, ten podio.
As súas fillas Paula e Lía téñenlle repetido que non é unha nai normal, porque non fai "cousas normais de nai". E é que para cando chega ese momento na vida profesional dun deportista, de repensar a súa continuidade; é cando Aída García comeza a practicar dúatlon e tríatlon e conseguir títulos e metais.
O MotoBike Poio Galaico tena nas súas filas. Foi Pontevedra a cidade onde, ata a data, viviu o seu momento máis álxido: dous ouros no Mundial ITU de 2019 conseguindo a mellor marca feminina en todos os rangos de idade. Unha experiencia que cualifica de "agasallo de vida", como lembra na Playlist,
Comezou o ano coa súa primeira lesión. Algo que trastornou o seu traballo e o seu modo de vida, pero non lle vence porque "o que está a pasar no últimos ano é un agasallo". E é que, o mellor desta galerna cántabra, aínda está por vir.