O Pontevedra estrelouse en Barraña co longueiro, a súa falta de puntaría e un Boiro máis necesitado, posiblemente nun dos peores partidos da era Luisito, deixando pasar unha oportunidade inmellorable de sentenciar a liga. Picada amortecida polos tropezos dos seus inmediatos perseguidores, o Cerceda, que non pasou do empate en Laracha, e o Deportivo B, que saíu derrotado fronte ao Rácing Villalbés.
Perdidos na zona ancha, na que o Boiro se mostraba máis activo, os granates non conseguían conectar co trío de arriba, onde só a actividade de Pablo Carnero ofrecía mostras de inquietude para os locais.
Iso si, cando o balón chegaba a Jacobo, Tubo ou Anxo, as sensacións eran esperanzadoras para os granates, que tiveron as súas mellores aproximacións en chegadas pola banda dereita a cargo de Tubo e Jacobo, en ambos os dous casos con idéntico final, ao intentar tirar á portaría en lugar de buscar a Pablo Carnero, que estaba desmarcado.
Mentres, o Boiro tiña o balón e mandaba, facendo que o maior traballo fose para a defensa visitante, obrigada a empregarse a fondo, aínda que o perigo local se limitaba a xogadas a balón parado, con varios saques de esquina e faltas laterais, algunhas delas con tanto perigo coma nulo acerto rematador.
O Pontevedra sufría sen o balón, e custáballe combinar, acusando o mal estado dun cesped irregular, que non facilitaba o control nin a condución.
Parecía que o Boiro estaba máis preto do gol que os granates, que recibiron o primeiro susto serio no minuto 30, cando un centro de Armental pon o balón na cabeza de Añón. O seu remate, en inmellorable posición tras gañar as costas á defensa visitante, sálvao Edu.
O susto pareceu espertar ao Pontevedra, que pouco despois desperdiciou tamén a súa mellor ocasión de marcar. Primeiro cando un centro de Anxo non chega a Pablo Carnero, totalmente desmarcado. Logo cando o propio Carnero non logra aproveitar o rexeitamento da mesma xogada para encontrar unha portaría baleira, mandando fóra o balón que elevou sobre Lorenzo.
A sensación ao chegar ao descanso era que o Boiro deixara escapar vivo a un Pontevedra moi lonxe da súa mellor versión. O equipo branco movíase ao ritmo que era capaz de marcar Padín. Da calidade do de Catoira ninguén dubida na categoría, pero a capacidade do seu depósito de gasolina xa non dá para os 90 minutos, con sorte para pouco máis dunha hora. Esa era a dúbida, que xa comezou a manifestarse nos últimos minutos do primeiro tempo, cando o veterano xogador comezou a espazar as súas intervencións e a súa zona de influencia.
Luisito moveu ficha no descanso, buscando facerse co control do partido e ter máis mordente ofensiva. Retirou a Jacobo para dar entrada a Jorge, pasando de xogar cun 4-2-3-1 que non funcionara, a un 4-4-2, que pronto se viu máis apropiado. De feito Jorge tivo nas súas botas unha grande ocasión, minuto 48, nunha combinación con Pablo Carnero, pero optou polo disparo dende a frontal, en lugar de encarar a Lorenzo. Marchóuselle arriba.
O dominio cambiou de lado. Agora eran os granates os que tiñan o balón, mentres o Boiro vía crecer os seus problemas na zona ancha ao ter que substituír a Yuste, que chegaba tocado e non puido aguantar.
Malia todo, Armental puido adiantar ao seu equipo, nun despiste defensivo visitante. O seu disparo (minuto 59) foi demasiado inocente para superar a Edu, que atallou con seguridade.
Logo, no medio da nada máis absoluta en canto a xogo, calidade e oportunidades, o partido foi apagándose ata o minuto 75, en que de novo Armental saca proveito dun erro defensivo, pero lle falta serenidade para baixar o balón ante Edu, tocando de cabeza moi frouxo, ás mans do meta pontevedrés.
No medio do aburrimento desátase a loucura en apenas tres minutos. Os que van do 81 ao 84. O Pontevedra xera tres ocasións consecutivas das que non se poden fallar. A máis clara nas botas de Jorge, que recibe un excelente pase de Pablo Carnero e, coa portaría baleira, se fai unha lea, non acertando a empurrar o balón. As dúas seguintes, case seguidas, rematan en remates de cabeza, á saída de senllos corners, que se estrelan no longueiro. O primeiro de Pablo Carnero, o segundo de Campillo, cando na bancada se cantaba o gol.
Perdoaran os granates e, como tantas veces sucede en fútbol, pagárono caro. Unha contra do Boiro remata co balón nos pés de Rubén, que se revolve con pouco ángulo e cruza por raso, ao segundo pau, lonxe do alcance de Edu.
Puido ser mesmo peor, porque no desconto de novo Armental falla só ante Edu.
CD BOIRO (1): Lorenzo (3); Paco (1), Cardeñosa (2), Carlos (2), Suso (3); Yuste (1), Pablo Pillado (2); Armental (3), Padín (2), Añón (2); e Juanma (1).
Substitucións: Gabi (1) por Yuste, minuto 51. Rubén (2) por Añón, minuto 71. Quintairos (s.c.) por Juanma, minuto 77.
PONTEVEDRA CF (0): Edu (3); Adrián (1), Pablo (1), Campillo (1), Rubén Lobato (1); Mouriño (1), Álvaro Muñiz (1); Tubo (1), Jacobo (1), Anxo (1); e Pablo Carnero (1).
Substitucións: Jorge (0) por Jacobo, minuto 46. Centrón (1) por Tubo, minuto 62. Bruno (s.c.) por Álvaro Muñiz, minuto 82.
Árbitro: Bruno Méndez Castro (A Coruña), auxiliado nas bandas por Alberto Calvo Pérez e Rubén Reborido Rodríguez. Amoestou a Carlos e Pablo Pillado, polo Boiro, e a Álvaro Muñiz, Rubén Lobato, Mouriño e Centrón, polo Pontevedra.
Goles: (1-0) Minuto 84: Rubén.
Incidencias: Campo Municipal de Barraña (Boiro). Uns 1.000 espectadores, deixándose notar un elevado número de afeccionados visitantes.