Irulegui, un histórico que une a Pontevedra e Villarreal

Pontevedra
28 de novembro 2024

José Antonio Irulegui foi un dos integrantes do lembrado 'Hai que roelo' en Primeira División, e como técnico pasou á historia en Vilarreal por comandar o seu primeiro ascenso á elite

José Antonio Irulegui, con Fernando Roig en febreiro de 2024 Villarreal CF

O Pontevedra Club de Fútbol e o Villarreal CF mediranse o vindeiro mércores 4 de decembro na segunda rolda da Copa do Rei no Estadio Municipal de Pasarón

Será a primeira vez que vexan as caras en competición oficial en máis de medio século, desde que coincidisen na Segunda División nas tempadas 70-71 e 71-72.

Con todo a súa historia está, polo menos nunha pequena parte, unida por un apelido ilustre, o de Irulegui.

José Antonio Irulegui foi un dos lembrados xogadores do 'Hai que roelo', daquela aliñación que se recitaba de memoria e coa que os granates chegaron a ser líderes da Primeira División.

O defensor guipuscoano permaneceu seis tempadas en Pontevedra, cinco delas na máxima categoría do fútbol nacional e a última xa en Segunda División, chegando a defender a camiseta granate en 155 partidos entre Liga e Copa.

Pero, que lle une ao Villarreal? Pois que tras a súa etapa como xogador iniciou unha longa carreira nos bancos.

Irulegui adestrou ao RC Deportivo, Real Sociedad, Espanyol, Murcia, Real Burgos, Xerez, Levante, Alavés e Mallorca antes de chegar a un Villarreal que levaba xa uns anos en Segunda División pero que nunca catara a elite.

Logrouno baixo o seu mando. Na súa segunda tempada no club castellonenco foi o capitán do Submarino Amarelo que fixo historia logrando o seu primeiro ascenso a Primeira División, no ano 1998.

Finalizou en cuarta posición a liga regular, clasificándose para unha promoción de ascenso que lle mediría ao Compostela (17º en Primeira División ese ano) a dobre partido. Un empate sen goles na ida e un 1-1 na volta en Santiago de Compostela certificaban aquel histórico logro, polo que segue a ser lembrado con tanto agarimo no próximo rival copeiro do Pontevedra.

O seguinte ano, en Primeira, dirixiría ao Vilarreal durante 36 xornadas antes de ser cesado nun intento desesperado da entidade amarela por salvar unha categoría que terminarían perdendo. Foi con todo o inicio dun proxecto que se consolidou como un dos grandes equipos do fútbol español e que lle levou a xogar, e gañar, en Europa.