O oficio resulta clave cando de xogar finais trátase e verdadeiras finais son calquera partido dun play-off. Ás veces a ilusión supera a ese oficio, pero o resultado case sempre estará condicionado polo acerto na definición. Tres factores craves nun partido. Dous deles dependen en gran medida do poderío económico dos clubs, o terceiro non se compra, pero queda a maior parte das veces a expensas dos outros dous, que se funcionan adoitan impoñerse.
Podería ser un apresurado resumo do que sucedeu en Pasarón. O Real Murcia ten o diñeiro e con el permítese contratar xogadores con oficio e calidade. O Pontevedra opuxo a iso a ilusión dos seus homes e o empuxe dun estadio case cheo. Non foi suficiente. Os pimentoneros aguantaron o empuxe inicial dos granates, que fallaron unha ocasión das que non se pode perdoar para adiantarse, e logo souberon esperar o seu momento, durmindo o partido, baixando as revolucións e o ritmo, conxelando o balón ata aplicar a súa picadura mortal nas súas dúas primeiras chegadas ao área galega e deixar a eliminatoria vista para sentenza.
Claro que houbo un terceiro ingrediente co que poucos contaban. Vestido de xuíz axudou aos murcianos cambiando o seu papel para exercer de verdugo. Se a afección granate, desde hai moitos anos, recibe con receo a designación de colexiados asturianos nos partidos do Pontevedra, xa ten un motivo para engadir outro a longa e nefasta lista.
Os de Luisito saíron con valentía, tratando de levar a iniciativa e apoderándose do balón. Co equipo disposto nun sistema 4-3-3, Íker Alegre era o xogador coas ideas máis claras, aínda que na zona ancha Abel tiña problemas para asumir o papel de organizador. Atrás pronto viuse que o Murcia sabía onde estaba o punto débil, as costas de Portela, que sufriu en cada balón profundo que os murcianos metían buscando a Guardiola. E por aí chegaría precisamente o principio do fin.
Pero antes a ilusión local deu para poder adiantarse no marcador. Foi nunha gran saída de Íker Alegre, que esperou a chegada de Eneko pola esquerda. Este puxo un centro magnífico para David Añón, pero o punta granate non puido evitar a Simón, que salvou co corpo cando a bancada cantaba o gol. Ían só oito minutos de partido.
Ata cumprido o primeiro cuarto de hora o Real Murcia non saíu da cova, pero comezou a arrefriar o partido, escondendo o balón na súa zona de atrás. Os granates estaban a ser mellores, pero sen pisar a área, o cadro pimentonero fíxoo para abrir o marcador. Un balón profundo sobre Sergio Guardiola bastoulle a este para desfacerse con calidade de Jacobo Trigo, que acudira a tentar tapar. O disparo do dianteiro rexeitouno como puido Edu, pero Víctor Curto aproveitou para empuxar a porta baleira.
Os granates acusaron o tanto. Non na súa loita, pero si no seu xogo, na mesma medida que o Real Murcia reforzaba a súa aposta. Deixando pasar os minutos, os de Vicente Mir non sufrían atrás, defendendo as accións a balón parado con seriedade e contundencia, ata que chegou o seu segundo "picotazo". E sería precisamente cando o Pontevedra comezaba a repoñerse do pau do primeiro gol. Un balón despexado pola defensa local é devolto polos murcianos. Recíbeo Sergio Guardiola en clarísima posición de fóra de xogo, despois de tocar en Portela ao tentar despexar. Non sinalan nin o árbitro nin o asistente, e Guardiola bate por baixo a Edu.
Mesmo puido facer o terceiro antes do descanso. Edu salvou o remate de Javi Saura.
Luisito deu entrada a Mateu ao comezo da segunda parte, buscando maior poderío ofensivo para polo menos tentar meterse no partido, pero non houbo tempo para poñer a proba a posible reacción, xa que o Real Murcia sacou de novo a relucir a súa eficacia, axudado esta vez pola blandura defensiva granate. Un centro desde a esquerda chega a Víctor Curto, incomprensiblemente desmarcado ao bordo da área de meta, para que remate de cabeza á rede. Quedaba un mundo, pero foi como cando nos xogos sae o rótulo de "game over".
A pesar diso, e xusto é recoñecelo, o Pontevedra tirou de raza para morrer de pé, negándose a agachar a cabeza. O técnico local esgotou cambios en busca de solucións, pero foi entón cando de novo o Real Murcia botou man da súa outra arma, o oficio, para apagar os conatos de rebelión que xurdían do orgullo dos granates.
Puido marcar Eneko. Reclamouse penalti por mans que, en verdade, non o pareceron, mesmo se pediu gol nun balón que o porteiro visitante puido atallar sobre a liña. O Pontevedra seguiu empuxando sen perder nunca o respaldo dos seus, entregados á dignidade dun equipo que caía sen renderse nunca.
E chegou polo menos un mínimo premio a esa fe que tantas alegrías deu esta tempada cando un mal árbitro, que ata entón vira case todo de cor murciana, decretou penalti por man de Golobart nun salto, cando o Pontevedra máis empuxaba. Bonilla permitiuse o luxo de lanzalo con frialdade e calidade, ao "panenka" para satisfacción dos seus que mesmo acirraron unha posible remontada. De evitalo encargouse o oficio visitante, incorrendo en constantes perdas de tempo e simulación de lesións que alongaron o final ata sete minutos, entre o enfado da afección local, que non entendeu a actitude forasteira, poida que lóxica, tanto como de xeito evidente antideportiva.
Ao fío do tempo regulamentario, Elady puido ampliar, cun disparo afastado que acabou estrelándose no traveseiro e Bonilla tivo nas súas botas o segundo, pero a súa volea saíu fóra.
Necesitarase un milagre na Nueva Condomina, pero pase o que pase a afección granate termina a tempada orgullosa do seu equipo. Así o deixou claro cando un moi mal árbitro pitou o final. Que cruz, señor! cos colexiados nas fases de ascenso.
PONTEVEDRA CF (1): Edu; Miguel, Portela (Mateu, minuto 46), Bruno, Bonilla; Kevin Presa, Jacobo Trigo, Abel; Íker Alegre (Álex González, minuto 64), David Añón (Jacobo, minuto 57) e Eneko.
REAL MURCIA (3): Simón; Juanjo, Golobart, Josema, Pumar (José Ruiz, minuto 80); Armando, David Sánchez, Adrián Cruz, Javi Saura (Benito, minuto 65); Víctor Curto (Elady, minuto 86) e Sergio Guardiola.
Árbitro: Pablo Fernández Pérez (Asturias), auxiliado nas bandas por Miguel Oses Arasa e José López Abilleira. Amoestou a Bonilla, Íker Alegre, Jacobo e Mateu, polo Pontevedra, e a Pumar, José Ruiz e Víctor Curto, polo Real Murcia.
Goles: (0-1) Minuto 20: Víctor Curto. (0-2) Minuto 39: Sergio Guardiola. (0-3) Minuto 48: Víctor Curto. (1-3) Minuto 79: Bonilla, de penalti ao "panenka".
Incidencias: Estadio Municipal de Pasarón (Pontevedra). Partido de ida da primeira eliminatoria da Fase de Ascenso a Segunda División. Uns 10.000 espectadores.