María de la Luz del Prado debuta como novelista con 'La buena sombra'. Esa boa sombra que como di a cultura xitana, ten o ouro. Como xitanos flamencos ten esta novela. Un libro de debut que fai mirarse fronte a fronte á vida acomodada, á vida bohemia, aos amores prohibidos, a liberdade emocional, ao narcotráfico... A unha moza ben cun artista xitano. Unha historia que antes xa fora similar.
Apetecíalle escribir máis aló da sección coa que colabora na revista Hola Living. Tiña claro ademais que non lle apetecía porse a facer investigación senón "que fose algo que coñecese moi moi ben".
Así, sitúase no barrio das Letras de Madrid, no barrio sevillano de Santa Cruz, nas casas brancas de Estremadura, La Línea de la Concepción, Xibraltar e o norte de África. "Son contextos e contornas que coñezo, emociónanme, teñen algo de auténtico, teñen encanto", sinala.
E coñece moi ben a idiosincrasia xitana e o flamenco. Xustificadamente, xa que María de la Luz del Prado é a promotora e organizadora do Trocadero Flamenco Festival de Sotogrande (Cádiz). "Moi poucos flamencos teñen estudado música ou solfexo. Pode chegar un erudito e non pillar o compás flamenco que é do máis difícil que hai; con todo, vas a unha das súas casas e un neno que aínda non sabe falar sabe coller o compás. É precioso, esa arte, esa tradición que vai pasando dunhas xeracións a outras, é algo que non se aprende, tes que mamarlo".
Respecto da primeira conta no podcast 'Cara a cara': "enchoupeime desde que empecei a organizar o festival, fíxenme moi amiga de flamencos e xitanos porque son moi próximos e familiares. Convivín moito coas mulleres xitanas que me inspiran moitísimo. Foi unha aprendizaxe moi bonita, como esa forma de vivir ao día que me chama moito a atención, o respecto aos maiores, a arte implícita nas veas". Engade outra motivación a esta novela, "apetecíame dalos a coñecer porque non hai suficientes novelas que traten o mundo dos xitanos".
'La buena sombra' trae esas paisaxes xeográficas, étnicas, culturais e tamén emocionais, de feito a autora deixa acampar á María de la Luz terapeuta. "Quería explicar que as emocións veñen ser sentidas, que son enerxía que ten que facer a súa curva. Esa enerxía sente co corpo, con todos os sentidos e en toda a novela hai metáforas das emocións ou lles poño cancións, que é unha terapia para xestionalas. Tamén é outra terapia deixarse levar en lugar de querer controlalo todo, cando ao final, á vida hai que deixala que suceda".
Gozou soberanamente durante o proceso de escritura, "dáme ata vergoña dicilo, pero foi un paseo. Bonito, divertido.. cústame máis facer os festivais. Estaba tan conectada que podería estar todo o día escribindo nada máis. Fun moi feliz o tempo que estiven parindo 'La buena sombra'.
Tanto que afirma sen dubidar que ten intención de máis: "si claro que si, oxalá, quero escribir máis novelas. Crear faime sentir chea e a idea é seguir escribindo todo o que poida e déixenme os meus festivais".