Suso Vila, historiador responsable do baleirado documental sobre as clarisas no estudo histórico artístico que o Museo e a Deputación de Pontevedra encargaron meses atrás, ofrecía unha charla sobre os papeis de Santa Clara nas instalacións do convento.
Alí realizaba un percorrido cronolóxico desde a fundación ata a actualidade e relatou diversas curiosidades como a dificultade para obter información sobre Santa Clara debido á desaparición de documentos.
O convento foi fundado grazas á doazón de Dona Maior Pérez en 1310, con Leonor Rodríguez como primeira abadesa, segundo expuxo o historiador. Na época medieval, abadesas como Leonor de Montenegro e Leonor de Meira foron persoas moi destacadas.
Sor María de San Antonio, María de Gálvez, foi outra das monxas recoñecidas na historia do convento. Entrou a formar parte dun convento masculino baixo o nome de "Juanito" e ocultando a súa aparencia de muller. Unha vez descuberta foi trasladada a Santa Clara, onde era coñecida como a monxa frade. Atribuíronselle milagres mesmo despois de morta e tentouse o seu canonización sen éxito.
Castro Sampedro foi un dos frades franciscanos que documentou estas historias. Suso Vila indicou que Catalina de Caamaño en 1607 formou unhas ordenanzas a petición de sor María para acudir obrigatoriamente ao coro, impoñendo sancións. Estes castigos impoñíase a través dun pequeno xogo dramático imitando ao Tribunal da Inquisición para reprender as monxas que non asistían.
Nesas representacións, cada unha das monxas exercía un oficio como alcaldesa, depositaria de multas ou instrumentistas de frauta ou pandeiro. Aquelas monxas que incumprían os mandatos eran paseadas polos corredores para establecer exemplo ante o resto, acompañadas por toda a representación.
En 1710, segundo o experto, producíase unha rebelión das monxas contra os franciscanos debido ao acoso e abuso ao que estaban sometidas. 18 das 23 clarisas en clausura escaparon do convento para protestar contra estas accións.
Tamén destacou a posta en marcha dun colexio, no século XIX, onde as clarisas ofrecían clases a nenas pobres chegando a ter setenta alumnas. A perda de bens con motivo da amortización no século XX provocou a austeridade e os problemas económicos das residentes entre estes muros. Proba desta situación son as caixas de leite procedentes do Plan Marshall aparecidas no convento, indicou Vila.
O martes 13 de decembro, baixo o título 'Conferencia de (case) clausura', o doutor Xurxo Ayán ofrecerá unha nova charla e o mércores 14 chegará a ocasión de escoitar ás doutoras María Martín e Carmen Salinero que falarán sobre as plantas no pasado e no presente do convento de Santa Clara.