Un xuízo, dúas versións dunha mesma pelexa e moitas contradicións
Por Natalia Puga & Mónica Patxot
O 11 de febreiro de 2012 de madrugada unha patrulla policial realizaba un servizo habitual de prevención da seguridade cidadá polo centro histórico e, cando pasou pola rúa San Sebatián, viu "un montón de gente a gritos". Os axentes achegáronse e os presentes contáronlles que "se habían pegado". Nese momento identificaron a tres persoas, dos que un tiña un ollo morado, outro se presentou como testemuña do ocorrido e o terceiro era o dono dun local de lecer situado a poucos metros. Aquel incidente chegou este martes a xuízo na Audiencia Provincial de Pontevedra. O home co ollo morado figuraba como vítima dunha agresión; o que no seu momento presentouse como testemuña estaba na sala tamén como vítima dunha agresión; e o dono do local era unha testemuña máis. No banco dos acusados sentaba J.M.S., un mozo pontevedrés que naquel momento non foi identificado no lugar dos feitos, pero a quen os outros dous mozos, as presuntas vítimas, acusan de pegarlles.
Pola sala da Sección Cuarta da Audiencia pasaron o acusado, as súas presuntas vítimas, os amigos e esposas destes últimos, peritos e os policías que acudiron tras a agresión. Como balance deses testemuños, saíron á luz ante o tribunal contradicións entre as declaracións duns e outros, versións contrapostas do ocorrido e moitas dúbidas que xa levaran á Fiscalía a non presentar acusación contra J.M.S.. Si hai dúas acusacións particulares que piden que sexa condenado a cinco anos de prisión por delitos de lesións con deformidade.
O acusado recoñece que esa noite estivo nun local de lecer e, cando saíu e estaba a se despedir dos seus amigos para irse para casa, viu que un mozo quería entrar e "estaba insultando" porque non lle deixaban, de modo que lle dixo "no es para tanto". O outro individuo deuse a volta, "pegoume un un empuxón" e, cando quixo incorporarse, outros dous suxeitáronlle por detrás. Primeiro tapouse a cara e logo "intenté soltarme", de modo que recoñece que é posible que lle dese unha cotenada á persoa que lle suxeitaba por detrás, pero "nunca" lle deu unha puñada e "para nada" golpeou ao outro individuo que estaba a discutir na porta.
Esta versión do ocorrido difire radicalmente do que contan os outros implicados. O primeiro deles conta que, efectivamente, non lle deixaban entrar no local e estaba a insistir cando saíu o acusado e díxolle "tú aquí no entras". A continuación, "me dio un empujón" e "me golpeó" co que "me partió la cara literalmente", antes de que un amigo sacásello de encima. Non viu que ocorreu despois nin quen pegou ao seu amigo, só que veu a policía e logo unha ambulancia que lle levou ao hospital.
A fiscal do caso e o avogado do acusado sacaron a colación que nese momento el deu á Policía que lle pegaban o dono e o porteiro do bar, pero el sacou importancia a esa contradición asegurando que "no había visto en mi vida" á persoa que lle agrediu e pensaba que era o dono do bar e que é posible que a a Policía "interpretase mal" que el dicía que eran dúas persoas, cando só foi un agresor.
O segundo lesionado coincide na súa versión coa do seu amigo, pero recoñece que non viu que o acusado lle pegase, senón só que estaba sobre el e houbo que separarlles. Si relata que, cando lle suxeitou para apartalo do ferido, "virouse e golpeoume na mandíbula". Xusto despois, separárono e el asegura que dixo aos policías que foron ao lugar quen lle pegaba, pero iso non aparece no atestado policial.
As esposas dos dous agredidos e varios amigos confirmaron ante o tribunal a súa versión dos feitos, so ben todos recoñecen que non viron en primeira persoa a agresión, senón só as consecuencias e que os amigos do presunto agresor tiveron que suxeitarlle porque estaba "muy agresivo" e "se echaba a ellos". Agora será o tribunal da Audiencia o que determine que ocorreu.