Unha tempada de altibaixos que terminou en ascenso

Pontevedra
02 de xuño 2024

O Pontevedra Club de Fútbol puxo este domingo punto e final a unha tempada de altibaixos na que estivo a piques de conseguir o ascenso pola vía rápida, pero un partido irregular diante do Ourense obrigouno a disputar unha fase de ascenso que concluíu este domingo en Pasarón cunha vitoria ante o Betis Deportivo e que supón o regreso do equipo granate a Primeira RFEF  

O Pontevedra Club de Fútbol puxo este domingo punto e final a unha tempada de altibaixos na que estivo a piques de conseguir o ascenso pola vía rápida, pero un partido irregular diante do Ourense obrigouno a disputar unha fase de ascenso que concluíu este domingo en Pasarón cunha vitoria ante o Betis Deportivo e que supón o regreso do equipo granate a Primeira RFEF.

Pero o camiño non foi fácil para os pupilos de Yago Iglesias, e é que a tempada arrincara con derrota por 1-2 diante da Gimnástica e con empate a un en casa do Real Valladolid B.

Tras conseguir tan só un punto dos seis posibles, o Pontevedra cambiou o chip e pasou a transformar as ocasións en goles para facer gozar á afección non só cos triunfos, senón tamén co bo xogo e as sensacións que transmitían os xogadores sobre o céspede.

Foi entón cando os granates regresaron a Pasarón e endosaron un 6-0 ao Langreo. Despois empataron a un ante o Cayón e volveron a Pontevedra, onde asinaron unha nova goleada por 5-0 contra o Guijuelo.

O equipo estaba a vivir unha gran etapa, pero faltaba por chegar un dos momentos clave da tempada: dous partidos consecutivos fóra de casa sen aínda gañar a domicilio. Edu Sousa botou o cadeado en portería e os xogadores de ataque responderon anotando un 0-2 ao Coruxo e 0-4 ao Zamora, líder por aquel entón. Este arranque supoñía un dos mellores inicios goleadores do Pontevedra nos últimos anos con 20 goles a favor en tan só sete xornadas de competición.

Os granates seguiron de doce sen coñecer a derrota e sumando puntos tanto en casa como a domicilio ata que chegou o 26 de novembro, data na que se volveron a topar coa maldición do céspede artificial ante o Covadonga, pechacancelas do grupo, e contra o que caeron por 3-1 despois de once xornadas sen perder.

O Pontevedra refíxose e regresou á pugna por un liderado que empezaba a ser cousa de tres. Goleou 3-0 ao Compostela, empatou a cero contra o Ourense, goleou de novo ao Fabril (4-1) e empatou a un ante o Villalbés no que foi o último partido da primeira volta.

Tocaba mellorar os resultados da ida para ser mellor equipo e así conseguir o ascenso directo a Primeira RFEF.

E a segunda volta arrincou cos granates facendo os deberes ante a Gimnástica (1-2) e Valladolid B (3-1), empataron ante o Langreo (0-0) e volveron golear ante o Cayón (4-1). Rufo, con dous goles no partido, converteuse no mellor 'pichichi' das catro categorías do fútbol nacional, pero nos últimos minutos do partido sentiu indisposto e necesitaba un substituto.

Emerxeu nese momento a figura de Charly López, un xogador que tivera minutos en 20 das 21 xornadas disputadas e que foi titular en tres delas. Achegara, ademais, tres goles, o que supoñía unha media dun gol cada 180 minutos.

O Pontevedra refíxose da ausencia de Rufo, e Charly saíu á carga disposto a axudar ao equipo para manter o liderado e foi un dos protagonistas das vitorias ante o Guijuelo e Coruxo, anotando un gol no primeiro (1-2) e dous no segundo (3-1).

Vivía un gran momento o equipo granate ata que chegou a derrota en Pasarón ante o Zamora, o que supuxo un auténtico mazazo e significou un punto de inflexión no devir da tempada.

O Pontevedra empezou a fraquear en defensa e xa non era capaz de aguantar coa portería a cero. Os goles contrarios chegaban con maior facilidade e o equipo tíñase que repoñer para remontar e gañar con moita dificultade.

Da mesma forma que ocorrera ao longo da campaña, o liderado estaba a ser cousa de Ourense, Zamora e Pontevedra, polo que sería en Pasarón diante dos de As Burgas onde se decidiría gran parte do ascenso.

Quedaban tres xornadas para terminar a liga e o cadro ourensán, tras o empate dos granates ante o Compostela, empatáralles a puntos. Era un partido de vital importancia, pero o resultado decantouse finalmente a favor do conxunto visitante que celebrou o triunfo coma se dun título tratásese (0-2).

Tras ese pau, o Pontevedra necesitaba un milagre para recuperar o liderado e, con el, un ascenso directo que xa non dependeu de si mesmo e que terminou escapándose.

O equipo mentalizouse en que tiña que disputar a fase de ascenso e fíxoo ante o Deportivo Aragón, na primeira eliminatoria, e contra o Betis Deportivo na segunda.

En ambas os de Yago Iglesias víronse obrigados a remontar en Pasarón tras caer na Romareda (2-1) e no Benito Villamarín (1-0), e lográrono, conseguindo así o regreso do equipo a Primeira RFEF.