O Xulgado Contencioso- Administrativo número 1 de Pontevedra acaba de dar a razón ao Concello na súa decisión de clausurar unha vivendas de uso turístico ( VUT) na rúa Sagasta porque a súa propietaria non lle confirmaba formalmente á Administración local e porque está situada nun quinto piso dun edificio cando a normativa municipal só permite que no centro de Pontevedra instálense nas plantas baixa ou primeira.
O servizo de Disciplina urbanística abriu un expediente á vivenda por mor da denuncia dunha veciña por ruídos e, tras analizar o caso, respondeu clausurando a actividade. A propietaria recorreu a decisión sen éxito e finalmente acudiu á vía xudicial e agora o maxistrado Francisco de Cominges Cáceres ditou unha sentenza desestimando o seu recurso.
A propietaria pedía a nulidade da orde de cesamento de actividade e do expediente de disciplina urbanística, que sostén que a súa actividade non é legalizable no seu emprazamento actual e que, no caso de que se manteña a súa actividade, pode enfrontarse ao pago dunha multa.
O maxistrado sinala que a referida orde de clausura da actividade ten un carácter meramente provisional, condicionado á resolución definitiva do expediente de disciplina urbanística, pero, en todo caso, xa aclara que a actividade de vivenda de uso turístico ( VUT) precisa de título habilitante da Administración municipal e esta non a ten.
A propietaria argumenta que si ten autorización da Xunta de Galicia, pero o xulgado responde que, segundo a Lei 7/2011, do 27 de outubro, de Turismo de Galicia, "as vivendas de uso turístico requiren da correspondente declaración previa de inicio de actividade ante a Administración turística", isto é, que non necesita autorización do Concello, pero si unha comunicación previa no Concello "con carácter previo ao comezo da actividade ou da apertura do establecemento.
O recurso tamén dicía que a vivenda ten uso residencial e non comercial, de modo que pode estar nun quinto piso. Con todo, o xuíz lembra que a actividade de VUT, aínda que non se desenvolve nun establecemento turístico stricto senso, senón nunha vivenda da súa propiedade, "excede sen dúbida do mero uso residencial xeneral, constituíndo unha actividade comercial de natureza turística".
Así, sostén a resolución xudicial que "se trata dun uso residencial/comercial vinculado ao turismo que difire do residencial común que exercen quen reside, como propietarios ou arrendatarios, de maneira continuada nunha vivenda (durante máis dun mes). Esa actividade económica, de especial intensidade (susceptible de causar molestias aos veciños de edificio, por exemplo), ten unha incidencia urbanística que incide no ámbito competencial municipal.
A propietaria tamén recorría a limitación das VUT ás planta baixa e primeira dos edificios residenciais da cidade de Pontevedra. O Concello xustifica esta restrición coa necesidade de limitar as molestias causadas aos residentes e o xuíz entende que, se se ten en contra este argumento, "non infrinxe a liberdade de empresa senón que impón límites que entran dentro do marco de protección dun interese xeral que ha de prevalecer".
Así, a sentenza conclúe que a interpretación que o Concello de Pontevedra deulle a dita normativa urbanística, entendendo que nos edificios de vivendas da zona centro as VUT só se poden implantar nas plantas baixa ou primeira, "é conforme a Dereito".