Tres novas sendas peonís unirán as praias de Agra e Pampaído

Sanxenxo
02 de marzo 2025
Actualizado: 10:03

A actuación inclúe tres sendas peonís accesibles de 2,2 metros de ancho e unha superficie total de 40.130 metros cadrados que conectarán a pé todo o litoral costeiro de Dorrón

Infografía da futura senda litoral de Dorrón
Infografía da futura senda litoral de Dorrón / Concello de Sanxenxo

Comunicar toda a fronte costeira de Dorrón. Ese é o obxectivo das tres novas sendas peonís que, a través dun itinerario continuo, unirán as praias de Agra e Pampaído.

Esta actuación inclúese dentro do convenio subscrito entre o Concello de Sanxenxo e a xunta de compensación do SU-8 como unha das obrigas que debe asumir entidade urbanística para o desenvolvemento e execución do solo con custo cero para as arcas municipais.

A senda, segundo destaca o goberno municipal, permitirá recuperar un ámbito degradado, crear unha ruta paisaxística pública para goce de veciños e visitantes e mellorar a vexetación existente, substituíndo unha parte do arboledo por especies autóctonas.

A actuación inclúe tres sendas peonís accesibles de 2,2 metros de ancho e unha superficie total de 40.130 metros cadrados, nas que se tivo en conta a orografía para minimizar os movementos de terras e impactos paisaxísticos.

A primeira senda parte desde o viario de acceso á depuradora de moluscos en Pampaído e discorre paralela á liña de costa en dirección sur suroeste.

Infografía da futura senda litoral de Dorrón
Infografía da futura senda litoral de DorrónConcello de Sanxenxo

A segunda, discorre desde o viario principal do SU-8, paralela á liña de costa, e tamén en dirección sur suroeste e a terceira conecta as dúas primeiras sendas.

Todas elas inclúen a instalación dunha serie de balizas colocadas ao longo do seu trazado para dotalas de iluminación, buscando a súa funcionalidade á vez que unha baixa contaminación lumínica.

A renaturalización do terreo contempla ademais a eliminación de especies existentes de pouco valor e que resultan un perigo para a biodiversidade, substituíndoas por arboledo autóctono.

Esta repoboación de "substitución" deberá facerse progresivamente para favorecer a acumulación de sedimentos vexetais beneficiosos.

O plan de acción comezará por un estudo detallado das especies existentes merecedoras de conservación como carballos, alcornoques, salgueiros, alisos, loureiros, acivros ou figueiras.

Estas especies autóctonas atópanse frecuentemente en estado silvestre, mesturadas entre outras especies de maior porte e capacidade invasiva.