"Isto pasará. Racionalicemos o medo". Esta é unha mensaxe que cada certo tempo lembra a través do seu fío musical unha cadea de alimentación. No primeiro luns co estado de alarma declarado, os consumidores, polo menos na capital, empezaron a facer caso á cordura e dan paso a unhas compras con maior sentido común.
10 horas. Nunha das grandes superficies chequeadas, o aparcamento está á metade da súa capacidade. No acceso ao establecemento un empregado de seguridade vai instando os clientes a que esperen fose ata que a persoa que entrou límpese as mans con xel desinfectante. É o seu primeiro día neste traballo e polo momento, a normalidade e o respecto ás normas ás que insta cúmprense sen inconvinte.
No interior, as medidas hixiénicas de cada usuario varían: algunha excepción con máscara, uns con luvas e outros sen eles. Todos clientes de idade adulta, ningún menor. Chama a atención o silencio que en gran medida impera. Unha empregada cóntanos que "parece que empezou a volta á normalidade. Non temos aglomeracións, nin a tolemia de comprar certos produtos. Mellor así, por todos". Con todo nos andeis de seccións como lácteos, pans elaborados, determinadas carnes, produtos de limpeza, ou pensos para cans obsérvanse baleiros. Hai papel hixiénico! o que non é posible adquirir son luvas desechables nin xeles desinfectantes.
10.40 horas. No seguinte hipermercado tamén o aparcamento atópase espazo sen problema. E de novo, para outra persoa é o seu primeiro día de traballo, con máscara supervisa a entrada de clientes. "Normalidade, sen multitudes", di. Os andeis que acusan maior demanda repítense. O fío musical alterna mensaxes sobre os novos horarios para estes días excepcionais e esa mensaxe sinalada: isto pasará, racionalicemos o medo. O persoal traballa tamén con máscaras.
"Hoxe a xente está máis tranquila. A fin de semana foi de tolos, non lembro unha cousa igual. Insultos inluso porque eran as nove da mañá e non abriramos as portas. Eu cheguei a ter medo", lembra unha empregada. Neste segundo intento tampouco foi posible adquirir luvas desechables, alcol ou xeles desinfectantes: "non hai, o sábado sacamos 148 botellas e voaron en dez minutos".
11.15 horas. Terceira gran superficie. Tamén hai espazo dabondo para estacionar. Xunto ás cestas ofrécense varias opcións hixiénicas, como alcol, xeles e luvas; pero unha ollada entre os consumidores evidencia que a prevención é como o medo, libre. Repítense os andeis con menor mercadoría. Dous empregados que repoñen dinse: "todo o mundo vai facer pasteis estes días?". Terceiro intento e sen luvas desechables ou xeles desinfectantes: "tivemos respuesto á mañá e esgotouse".
"Temos un pouco máis de afluencia que un luns habitual" explícanos persoal de caixa. "Hai persoas que case che tiran o diñeiro e pola contra outras que de poder, abrazaríanche" engade; e un paradoxo: quen vén preguntando por máscaras, pero fan a compra sen unhas simples luvas de plástico como prevención.
Supermercados
Os carriños son protagonistas deste luns pola rúa. Nunca se viron tantos; son algo así como un sinal de advertencia: eu saín de casa para ir á compra. Nos supermercados de menor tamaño as medidas se prevención fanse máis evidentes. Colas puntuais na rúa para limitar e controlar o aforo e á entrada tamén material de hixiene para as mans. Tampouco é posible adquirir as buscadas luvas desechables e esgotáronse os xeles hidroalcohólicos e similares.
Outra das cadeas de supermercados da cidade advirte á entrada unha serie de normas de sentido común: "veña unha persoa por familia. Evitar que accedan nenos, anciáns e persoas de risco. Usar as luvas que se facilitan á entrada e tiralos ao saír. Se se tose, taparse co brazo. Tentar pagar con tarxeta. Nós non podemos quedarnos na casa porque temos que abastecer á poboación. Axúdanos a facer o noso traballo o mellor posible e pensa tamén na nosa saúde".