Os forenses referendan a crueldade do crime de Oubel, con ata dez ataques á súa filla maior, que tentou fuxir

Pontevedra
05 de xullo 2017
Actualizado: 12:13

Os psiquiatras conclúen na segunda sesión do xuízo que "no presentaba ningún trastorno grave que anulara su voluntad". Xa o día do crime mostraba unha reacción de "falta de empatía y frialdad" que se mantivo durante os meses seguintes e que é compatible con trazos dunha personalidade "narcisista", pero non con algunha patoloxía mental grave

David Oubel, o parricida de Moraña, na segunda sesión do xuízo na Audiencia de Pontevedra
David Oubel, o parricida de Moraña, na segunda sesión do xuízo na Audiencia de Pontevedra / Mónica Patxot

Os forenses que realizaron a autopsia e os levantamentos dos cadáveres das pequenas Amaia e Candela tras ser atacadas polo seu asasino confeso referendaron este martes durante o xuízo na Audiencia Provincial de Pontevedra a crueldade do parricidio de David Oubel. Detallaron datos de como quedaron os corpos tras o crime e indicaron que a maior das nenas, Candela, "intentó escapar" e o seu pai chegou a realizarlle ata dez acometidas ata darlle morte. 

Os forenses sinalaron que o corpo de Amaia, de 4 anos, presentaba "una lesión practicamente única" e non tiña sinais de loita ou fuxida. Con todo, no cadáver da súa irmá de 9 anos si houbo loita e intento de escaparse. No seu caso, "llegamos a contar hasta diez acometidas por parte del agresor", sinalaron os especialistas ante o xurado que desde este martes xulga o coñecido como parricidio de Moraña. Engadiron que a nena tiña unha man atada con cinta americana e a outra, de modo que "parece que ella misma logró soltarse parcialmente" no intento de fuga do brutal ataque.

Segundo as súas conclusións, as lesións que presentan as nenas son compatibles co uso de dous instrumentos, unha serra radial e un coitelo, e o ataque foi, tecnicamente, "un degüello", pois produciuse basicamente no pescozo. 

No corpo das dúas nenas apareceron restos de dous fármacos, un coñecido como Transilium e outro relaxante muscular que inxeriran por vía oral. Segundo o resultado da autopsia, "pasó poco tiempo entre la ingestión y la posterior muerte", de modo que as nenas "en el momento de la muerte se encontraban bajo los efectos de estos fármacos" que inxeriran a través dunha botella de auga.

A pequena Amaia apareceu sobre a cama cuberta cunha manta e a súa irmá Candela no chan entre dúas camas noutra habitación. As conclusións forenses son que primeiro faleceu a menor e logo a maior. Un dos elementos que os levan a esa conclusión é que na serra radial utilizada para matalas apareceu un anaco de tea que faltaba da roupa desta nena. Os forenses conclúen que "se entiende que la sierra se atascó con este trozo de tela y es cuando se deja de usar". A continuación, presuntamente Oubel empezou a atacala cun coitelo, ata matala. 

Os efectivos sanitarios e a Garda Civil que chegaron á vivenda familiar localizaron a David Oubel dentro dunha bañeira chea de auga e cunha botella de xenebra e pastillas á beira, nun aparente intento de suicidio. Os forenses explicaron que na bañeira había un líquido que era mestura de auga e sangue no que apareceron perfís xenéticos dun home -presumiblemente el- e das dúas nenas. A conclusión é que a persoa que cometeu os homicidios, nun momento dado, manchada de sangue, meteuse na bañeira.

INFORMES PSIQUIÁTRICOS

A sesión deste mércores, segunda da vista contra Oubel, comezou coa proba pericial de dous especialistas que realizaron a  avaliación psiquiátrica do único acusado. Concluíron que "no presentaba ningún trastorno grave que anulara su voluntad" no momento do crime. 

Segundo os seus informes, o acusado xa recibira atención na unidade de saúde mental antes do crime, tras a separación da súa ex muller e nai das nenas, e chegou a presentar un trastorno adaptativo, pero este xa estaba superado. Nesa época protagonizou un episodio de semi ataque á súa médica de cabeceira para reclamarlle a baixa médica, pero posteriormente esa situación deuse por superada. 

Estes especialistas entrevistáronse con el o propio día do crime, cando estaba en Urxencias do Hospital Montecelo, e detectaron que presentaba unha reacción de "falta de empatía y frialdad" que se mantivo durante os meses seguintes e que é compatible con trazos dunha personalidade "narcisista", pero non con algunha patoloxía mental grave.

De feito, refiren que "no presenta alteración psiquiátrica o emocional compatible con un ataque impulsivo", senón cun tipo de ataque cara ás súas fillas "pensado y premeditado" máis típico dun criminal psicópata. Respecto diso, destacan que escribiu dúas cartas previas "en previsión de lo que pueda pasar en el futuro" e que a arma utilizada comprouna previamente, de modo que nin a radial nin o coitelo son "armas de fortuna", senón "propias de delitos premeditados".

O procesado, segundo revelaron, chegou a referir unha suposta amnesia que lle impedía lembrar. Con todo, a súa conclusión é que se trata dunha "falsa amnesia", pois "no cumple las características" de que sexa real.

Os peritos que realizaron a súa avaliación psiquiátrica no cárcere no que permaneceu desde o crime en Mansilla de las Mulas, en León, concluíron que non presenta "ninguna alteración de las bases de la imputabilidad" e que non presenta ningunha patoloxía "que le impida comprender lo que va a hacer".

Arquivado en