Corría o ano 1990 cando un grupo de persoas da asociación cultural 'Trompos ós Pes' de Marín decidiu engadir unha nova actividade á súa programación: participar no Entroido. Aquel ano lograron reunir a 30 persoas, capitaneadas por Mari, Teresa e José Luis 'Joni', vestíronse ao máis puro estilo rumbeiro e botáronse ás rúas. Pouco poderían imaxinar que aquilo sería o xerme de tres décadas de desfiles baixo o nome Os Paparrulos de Marín e que este febreiro chegarían ao seu 30 aniversario con máis enerxías que nunca.
PontevedraViva acompañonos esta semana no contrarreloxo dos días previos ao Entroido. Na casa dunha das familias fundadoras, máis dunha ducia de persoas ataréfanse estes últimos días nos retoques finais duns traxes e unha carroza coa que esperan causar sensación. Baixo o nome 'O Reino do Xeo' ofrecerán un espectáculo de ritmo, bailes e vestiario sen precedentes na súa organización. Para o seu 30 aniversario, tirarán a casa pola xanela.
Este venres será a súa estrea coa súa participación no pregón do Entroido de Pontevedra, pero durante os próximos días estarán nos desfiles de toda a comarca, incluídos Pontevedra, Monte Porreiro, Marín, Campo Lameiro, Sanxenxo, A Lama, Arcade, Redondela, Campelo e, como colofón, o de casa, San Xulián de Marín. Aínda que o peche de festa será, como cada ano, unha gran festa privada con cea e DJ.
Porque se dúas características marcaron as tres décadas de historia dos Paparrulos de Marín foron que, por encima de todo gústalle a festa e que se xerou entre todos eles unha relación case familiar. O número final de integrantes varía cada Entroido e este ano quedou en 64, pero a media é sempre similar desde hai anos, moitos membros participan con todo o núcleo familiar e, sobre todo, xeráronse xa grandes relacións de amizade porque o 'núcleo duro' é o mesmo desde hai anos.
José Luis Lago, Junior, por exemplo, viviuno desde hai anos. O seu pai, José Luis Lago González, Joni, estivo desde o principio, e agora tamén están a súa muller, os seus fillos, os seus sobriños... Netos aínda non ten, pero uniranse seguro. Joni é o maior dos membros da comparsa, de 78 anos, e os máis novos son Vega, Claudia e Daniel, de dous anos e medio e catro anos. O abano de idade é moi grande e nos Paparrulos coincidirán este ano ata catro xeracións dunha das familias fundadoras.
A evolución é moi evidente desde o principio e nótase sobre todo nos traxes. Manteñen o espírito de que a tea sexa de boa calidade e de que prime a comodidade, pero cada vez están máis elaborados, con composicións que cosen cada ano Sebi, Gena e Teresa. A comodidade é o fundamental e sempre tentan que as estruturas que levan sobre o traxe sexan manexables non excedan os tres ou cinco quilos.
Hai comparsas que utilizan traxes que superan os 20 quilos e bailar con eles media hora pode resultar sinxelo, pero un desfile como os que adoitan facer Os Paparrulos, nos que se pasan varias horas bailando sen parar, sería imposible de aguantar con ese peso sen facerse dano ou acabar esnaquizados. E acabar tan cansos que non gocen o momento non é, para eles, unha opción. Si buscan que sexa moi visual e teñen unha estrutura de máis de dous metros de ancho ás costas das mulleres e unha raíña con 3,40 metros de alto e 3 metros de diámetro, pero sempre con esa premisa de pouco peso.
A diversión, insisten, é a clave. Saben que se eles están cómodos e gozan, trasladarano ao público. Nesta comparsa non hai ninguén que non vivise o amor ao Entroido desde o berce ou desde hai, polo menos 30 anos, e non hai ninguén que non colabore. Irene, de terceira xeración de 'paparrulos', por exemplo, foi a encargada da coreografía, pero para facela tivo o apoio de todos e, de feito, segundo explica, desde a idea inicial ata a que este ano representarán nos desfiles houbo unha variación radical.
Quen os vexa este ano sorprenderanse, segundo asegura, cos ritmos e coa aposta por un número que, en realidade, é un espectáculo. Xa o foi o ano pasado, cando deron un salto nesa dirección, pero este 2020 é xa un paso máis. Non convén adiantar detalles porque a sorpresa é fundamental, pero hai dúas novidades moi visuais que, a tan só unhas horas do inicio do Entroido, non lles importa revelar: terán mesmo a unha persoa dando pinchacarneiros no medio do número e terán a figura dunha raíña, a raíña do xeo. O demais, mellor esperar a velo en directo, porque impresionará.
Detrás dese gran espectáculo hai moito traballo. Nada máis terminar o Entroido 2019 xa empezaron a pensar no deste ano, no verán empezaron a darlle voltas á idea e, unha vez decidido que se inspirarán nunha película, O cazador e a raíña do xeo, en setembro xa empezaron coa elaboración dos traxes e os ensaios da coreografía. Desde entón, non fallaron un sábado en case seis meses e, nas últimas semanas, tamén se xuntaron os martes e, aqueles con unha coreografía máis complicada, mesmo outro día máis á semana.
Este ano cada detalle está coidado ao máximo para celebrar as tres décadas. Mesmo compraron novos instrumentos brasileiros e o ritmo, que idearon Carlos e José Luis, é tan elaborado que mesmo levan partitura. Ademais, téñeno todo pensado para que, ademais de dar o espectáculo desfilando, haxa interacción co público. O obxectivo, gozar ao máximo. Cada ano gastan de media uns 10.000 euros e hai que aproveitar ao máximo cada minuto e cada euro investido para que os seus 30 anos sexan inesquecibles.