O Concello de Sanxenxo promoverá a recuperación da romaría do Con dá Ventureira cunha programación específica para a xornada do 21 de abril, Luns de Pascua.
Desde a Concellaría de Cultura e Eventos, dirixida por Elena Torres, quérese recuperar unha tradición ancestral que, durante moitos anos, foi punto de encontro para as familias do municipio cada Luns de Pascua, fomentando a participación cidadá e pondo en valor o patrimonio cultural.
O programa arrinca ás 10:30 horas cunha Andaina que partirá desde a Praza Pascual Veiga con membros da Asociación Andarela que explicarán a importancia da ruta e das mámoas existentes no percorrido.
O Concello repartirá gorros de palla co deseño da xornada.
Ás 11:30 horas está prevista a chegada ao Con da Ventureira.
Ás horas realizarase a apertura da exposición fotográfica con imaxes recompiladas pola Asociación Folclórica Abiñadoira sobre a tradición da romaría nunha carpa que o Concello instalará para a ocasión.
Ás 13:30 horas, dará comezo o Xantar Popular para o que cada participante levará a súa propia comida para compartir nun ambiente de romaría.
Ás 14:30 horas, repartirase chocolate con rosca doada polas panadarías locais Veiganova e A Ponche.
Tras a comida, poderase gozar de música e baile tradicional coa participación de Manoele de Felisa.
Tamén haberá xogos populares para maiores e pequenos recuperando entretementos tradicionais.
O Con dá Ventureira é un conxunto pétreo de considerable dimensión que, antigamente, utilizábase pola xente do mar como referente visual para orientarse, aparecendo mesmo en cartas náuticas que se editaron até comezo do século XX co nome de Con dá Costa.
Ademais, ao redor deste Con existe unha lenda, que tamén se recollerá durante a celebración da romaría, que di que unha moza que volvía de recoller leña no monte atopouse cunha moura ao pasar polo Con. As mouras son seres da mitoloxía que corresponden a belas mulleres de ollos azuis, pel pálida e vestimenta branca, que habitan normalmente en rocas ou torrentes de auga, onde gardan valiosos tesouros.
Esta, concretamente, atopábase sentada na roca e peiteábase cun peite de ouro. Cando viu á moza camiñando cargada coa leña achegouse a ela, le enjuagó a suor da fronte, deulle un bico no mesmo lugar e levoulla ao seu palacio subterráneo.
Nada sóubose da rapariga até anos despois, cando reapareceu na aldea cargada de aneis, colares e un bo puñado de moedas. Os veciños sorprendéronse ao ver que non envellecera nada, polo que lles contou o sucedido. Asombrados, foron moitos os que, durante anos, peregrinaron polo Con da Ventureira, coa intención de atoparse coa moura. Con todo, esta nunca máis volveu aparecer.