O Marqués de Valterra desaparecerá do rueiro de Pontevedra polos seus "nexos" franquistas

Pontevedra
31 de xaneiro 2022

Ao mesmo tempo, grazas ao traballo "extraordinario" dos colectivos da memoria e de investigadores nesta materia, Pontevedra revisará todos os nomeamentos de fillos predilectos ou adoptivos, retirando aos que se demostre que tiveron unha "clara e evidente" vinculación co réxime franquista

Praza Marqués de Valterra, Pontevedra
Praza Marqués de Valterra, Pontevedra / Mónica Patxot

Pontevedra iniciou un novo proceso para depurar do seu rueiro e da súa nómina de fillos adoptivos ou predilectos a personalidades vinculadas coa ditadura franquista ou que tivesen un papel "activo" na represión que acompañou a ese réxime.

Así, dentro deste estudo que o goberno municipal emprendeu con colectivos do ámbito da memoria histórica, o Concello decidiu retirar do seu rueiro ao Marqués de Valterra, que dá nome ao principal espazo público do barrio de Estribela.

A documentación que existe nos arquivos municipais demostra que a rúa foi bautizada en 1952 na honra de Pascual Díaz de Rivera y Casares, o segundo marqués de Valterra, responsable da política pesqueira durante a ditadura de Franco.

A portavoz do executivo pontevedrés, Anabel Gulías, sinalou que este cambio é "necesario" dentro deste proceso para que os espazos públicos "recuperen a dignidade", polo que se iniciaron os trámites para o cambio de denominación da avenida.

O Concello, polo momento, non desvelou como se chamará a partir de agora esta zona limítrofe con Marín, pero reitera que ou ben recibirá o nome dalgunha muller destacada ou se recuperará algún topónimo tradicional, os dous criterios que priman en Pontevedra.

Ao mesmo tempo, grazas ao traballo "extraordinario" dos colectivos da memoria e de investigadores nesta materia, Pontevedra revisará todos os nomeamentos de fillos predilectos ou adoptivos, así como a concesión das medallas de ouro da cidade.

A este respecto, Gulías adiantou o nome de catro persoas que perderán todos os seus recoñecementos ao ser "clara e evidente" a súa vinculación co réxime franquista, ao ostentar cargos no goberno, "o que significaba que tiñan poder e un papel activo".

Salvador Moreno, ministro da Mariña, perderá as honras recibidas en 1942 como fillo adoptivo de Pontevedra; igual que o tamén militar Fermín Gutiérrez de Soto, capitán xeral do exército, fillo predilecto da cidade desde 1939 e que en 1960 recibiu a medalla de ouro.

Neste proceso inclúese tamén a Ángel Ramírez de Cartagena y Marcaida, que foi responsable da lexión e loitou na División Azul a favor do nazismo, fillo adoptivo de Pontevedra desde 1967; e a Gonzalo Fernández de la Mora Mon, ministro de Obras Públicas con Franco, recoñecido como fillo adoptivo en 1972.

Ademais, Pontevedra investigará a unha longa lista de personalidades que ostentan similares condecoracións, entre eles os exministros Juan Antonio Suanzes Fernández e Pío Cabanillas, para aclarar se as súas honras corresponderon aos seus "nexos" co réxime franquista.