O Defensor del Pueblo interésase polo insólito caso dos polisóns que pediron asilo en Marín

Marín
16 de febreiro 2018

Púxose en contacto coa Subdelegación do Goberno en Pontevedra e, á vista da súa resposta, solicitoulle información adicional para coñecer as actuacións que realizaron a Policía Nacional e as que estean a levar a cabo para localizar aos demandantes de asilo

Axentes da Policía Científica chegan ao buque 'Kristin C' para entrevistarse cos dous polisóns
Axentes da Policía Científica chegan ao buque 'Kristin C' para entrevistarse cos dous polisóns / Mónica Patxot

O Defensor del Pueblo interesouse polo insólito caso dos dous polisóns que chegaron ao porto de Marín a bordo do buque 'Kristin C' o 12 de decembro e formalizaron un petición de asilo político en España. Tras máis de dous meses sen haber noticias do seu paradoiro, si hai noticias da queixa formulada pola Comisión Española de Axuda ao Refuxiado (CEAR) ao Defensor del Pueblo por incumprimento da normativa en materia de asilo, pois ao día seguinte á súa chegada partiron no mesmo barco en dirección a Polonia, pero xa nunca volveu saberse deles. 

Tras a queixa de CEAR, o Defensor del Pueblo púxose en contacto coa Subdelegación do Goberno en Pontevedra para interesarse polo caso e acaban de recibir resposta. Os responsables pontevedreses comunicáronlle que funcionarios da Policía Nacional de Pontevedra entrevistáronse cos polisóns no porto de Marín despois de que pedisen asilo, pero non aclara outras informacións solicitadas.

En concreto, segundo a resolución, á que tivo acceso PontevedraViva, non aclara as causas polas cales non se trasladou aos solicitantes de asilo a dependencias habilitadas no posto fronteirizo ata que o órgano competente decidise sobre as súas peticións, tal e como se prevé nas instrucións sobre tratamento de polisóns estranxeiros.

Á vita desta resposta da Subdelegación do Goberno, o Defensor del Pueblo lembra á Comisaría Xeral de Estranxeiría e Fronteiras os deberes legais que deben ter cos demandantes de asilo. A normativa vixente e aceptada e de aplicación en España para estes casos é a Lei 12/2009, do 30 de outubro, reguladora do dereito de asilo e da protección subsidiaria -artigo 19- e o disposto nas instrucións conxuntas da Dirección Xeral da Policía e da Garda Civil, da Dirección Xeral de Política Interior e da Dirección Xeral de Inmigración sobre tratamento a polisóns estranxeiros. 

Ademais, solicitouse información adicional para coñecer as actuacións que realizaron os funcionarios da Policía Nacional tras coñecer a intención dos polisóns de solicitar asilo e as que estean a levar a cabo para localizar aos interesados.

O escrito do Defensor del Pueblo, Francisco Fernández Marugán, chegou ao avogado e preidente de CEAR-Euskadi, Javier Galparsoro, que desde o principio manifestou a súa preocupación pola situación dos dous polisóns, dos que non hai noticias desde hai máis de dous meses. Os dous polisóns, que alegaron ter nacionalidade siria e palestina nunca chegaron ao seu destino no porto polaco de Szczecin.

Javier Galparsoro puxo en marcha unha serie de xestións para interesarse pola situación dos refuxiados con autoridades e ONG de Alemaña e Polonia. A pesar de que realizou un seguimento exhaustivo da ruta do barco, non conseguiu saber cal é o seu paradoiro. 

Este avogado asegura que nas súas décadas de traballo na materia nunca viu unha situación similar á de Marín, na que ninguén impediu que dúas persoas demandantes de asilo abandonasen o país sen control, e considera que as autoridades e os responsables do barco poderían cometer "unha grave vulneración da normativa vixente". A situación non ten precedentes en España, pois as autoridades españolas deberían garantir que, se o buque no que chegaron íase de Marín, os dous mozos quedaban en territorio español á espera de que se resolvese a solicitude de asilo.

Mentres tanto, a Oficina de Asilo e Refuxio do Ministerio do Interior admitiu a trámite a solicitude de asilo político formulada polos dous polisóns en Marín, que estaba sen resolver cando o barco partiu cara a Polonia, de modo que, no caso de que aparezan, deberían ser enviados a España.