Despois de case un mes no gastromercado, os responsables do Carlos Oroza non poden estar máis satisfeitos das actividades que están a desenvolver neste espazo.
"Comezamos en precario, pero xa coñecemos o campo de xogo", asegura o profesor Ricardo Fernández, que supervisa as prácticas que realiza o alumnado de forma periódica.
Desde o primeiro día "xa vimos que ía moi ben", afirma o docente, que considera que a experiencia "está sendo moi boa" para os estudantes. "Están encantados", destaca o titor sobre unha actividade que "imos mellorando día a día a base de proba e erro".
Ata 35 comensais déronse cita este mércores na praza de abastos para probar o menú deseñado por 'Morriña da Terra', un dos grupos do Carlos Oroza que están a empregar o gastromercado para realizar as súas prácticas de cociña e restauración.
A diferenza doutros compañeiros, non optaron por un menú degustación senón por traballar con carta, o que segundo Ricardo Fernández "é máis díficil para eles".
A súa aposta foi a cociña tradicional galega, preparando desde croquetas de lacón ou cocido, a tortillas, tostas de polbo, empanada de bonito, cocido, raxo con patacas, vieiras ou robaliza ao forno. Fano todo sós porque os profesores "non intervimos, deixámolos ir".
"Este é o mellor modelo para que aprendan. Aquí tropezan. Non lles quitamos as pedras do camiño", sostén Fernández, de forma que "haberá erros pero se darán conta".
Este paso intermedio entre a escola e as prácticas que logo farán en empresas do sector "é un paso que está moi ben", sinala este profesor do Carlos Oroza, unha escola que "é a envexa doutros centros" por este tipo de iniciativas.
Para a edil de Promoción económica, Anabel Gulías, esta experiencia "está sendo brutal" e a disposición de todos os implicados "é óptima". Demostra que "hai canteira" para a restauración en Pontevedra e que este espazo gastronómico "funciona".
"Hai que dotalo de actividade porque cando o fas funciona", subliñou Gulías, que celebra que esta actividade xere ademais "comunidade" co resto do mercado, porque "esa era a súa esencia", un espírito que se quere recuperar aos poucos.