O Edificio Castelao do Museo de Pontevedra pechou este sábado o encontro 'As mulleres que opinan son perigosas' cunha segunda e última xornada que pechou a veterana xornalista Mercedes Milá.
Ademais de repasar a súa traxectoria profesional, Milá defendeu o papel dunha televisión que "segue tendo moita credibilidade", reivindicándoa porque "é a maxia absoluta dos medios de comunicación".
Con todo hai moitas cousas que cambiar xa que actualmente "na televisión non están nin adolescentes, nin maiores. Estamos a impedir escoitalas cando teñen ganas de transmitir", criticou nun auditorio repleto.
"Feliz" co seu novo programa, a xornalista e presentadora recoñeceu o antes e despois que supuxo para ela o seu traballo en Gran Hermano, tras o que "sentín síndrome de abstinencia" e no que "o que máis me doeu foi a non reacción dos meus xefes, que nin me chamaron para preguntarme como estaba. O seu silencio atronador foi durísimo", explicou en relación á súa saída do programa.
Coa súa habitual valentía, Mercedes Milá non quixo pasar por alto un tema que durante moitos anos foi tabú en medios de comunicación como a depresión, que recoñeceu sufrir en entrevistas con Jesús Quella ou Jordi Évole. "Custoume moito asumir que teño unha doenza crónica desde a humildade", relatou revelando que "falei publicamente porque pensei que contándoo podía axudar, e eu lin moito buscando que me axudasen".
Por último na súa intervención non quixo esquecerse de "as mulleres que tedes nenos" e que "sodes unha heroínas, porque non moitos homes aceptan a corresponsabilidade de boa gana".
Mercedes Milá foi a última relatora dunha última xornada do foro 'As Mulleres que opinan son perigosas' que tamén contou coa presenza de Luz Sánchez Mellado, xornalista de El País, un foro con Marta García Aller, Fernanda Tabarés e Ana Pardo de Vera, unha charla de Ángeles Caballero, outra de Margaryta Yakovenko sobre a situación das persoas que emigraron desde Ucraína, e unha charla sobre opinión local a cargo das xornalistas Marta Otero e María Piñeiro.