Librería Cao pecha tras 76 anos de actividade: "Foi unha decisión complicadísima, pero había que tomala"

Pontevedra
04 de decembro 2024
Actualizado: 11:34

Con Laura Carrasco, a terceira xeración á fronte do emblemático establecemento, coñecemos as razóns deste peche e como van ser estas xornadas de liquidación de existencias

Laura Carrasco organiza os libros nunha pausa nas intensas xornadas de liquidación en Librería Cao
Laura Carrasco organiza os libros nunha pausa nas intensas xornadas de liquidación en Librería Cao / Mónica Patxot

Librería Cao, un establecemento que foi parte fundamental da vida cultural de Pontevedra dende 1948, pechará as súas portas a finais deste mes. Nunha emotiva conversa con PontevedraViva no local da rúa Sarmiento, Laura Carrasco, quen dirixiu a librería nos últimos once anos, reflexiona sobre as case oito décadas de actividade do negocio familiar e os motivos deste peche.

- Laura, por que pecha Librería Cao?

A librería pecha porque teño uns proxectos persoais e profesionais que son incompatibles cun horario comercial. Ademais, como moita xente sabe, eu vivín moitos anos en Inglaterra e toda a miña familia política está alí. Perdinme moitísimas reunións familiares, todos os nadais dende que estou en España, o nacemento do meu sobriño, que só o vin tres días... Entón chega un momento no que dis: necesito parar e coidarme.

- Cal foi o momento clave no que tomaches a decisión?

O momento no que tomei a decisión de pechar a librería foi cando cumprín 40 anos. Díxenme a min mesma que necesitaba propoñerme máis cousas na vida. Aínda que adoraba a librería, sentía que non podía seguir abarcando tanto e que debía enfocarme nos meus proxectos persoais e profesionais. Este ano cumprín 45 e deime conta de que seguía na mesma situación, así que entendín que tiña que facer algo drástico para non arrepentirme máis tarde.

- Foi unha decisión difícil de tomar?

Foi durísima, unha das decisións máis difíciles que tomei. Doe, porque son 76 anos de actividade e teño unha conexión emocional moi forte cos meus clientes, que foron parte da miña vida. A miña familia estivo involucrada na librería ao longo de tres xeracións, e estou agradecida por todo o que logramos xuntos. Aínda que pecho este capítulo, non descarto volver abrir no futuro. Foi unha decisión complicadísima, pero había que tomala.

Cando te pos á fronte da librería e por que?

Púxenme á fronte da librería no ano 2013. A decisión de asumir o mando veu tras unha serie de circunstancias difíciles, xa que a miña nai, quen levaba a librería dende os anos 80, desenvolveu un cancro, do que xa está recuperada, pero que lle provocou unha alerxia á tinta e ao papel, polo que lle deron a incapacidade. A librería estaba nunha situación complicada que arrastraba dende a crise de 2009 e coa enfermidade da miña nai... Entón decidín volver de Inglaterra e continuar coa xestión do negocio.

- Cando empezastes coa liquidación?

O xoves da semana pasada. Foi un tsunami de xente vindo, e iso tamén che toca. Ata o 31 de decembro, todos os días vou ter un nó na gorxa porque tes que despedirte de moita xente.

- Como foi a resposta da clientela habitual?

A clientela que tivo e que ten Cao é súper leal. É un vínculo moi forte. Tiven clientes que eran tamén clientes do meu avó e dos meus pais. A xente estivo aí a tope, e agradéceselles unha chea.

Tres generaciones de libreros: el fundador Dámaso Carrasco, su hijo Joaquín y la nieta Laura
Tres xeracións de libreiros: o fundador Dámaso Carrasco, o seu fillo Joaquín e a neta LauraMónica Patxot

- Falando da historia da librería, podes resumir a súa traxectoria?

Todo isto empézao o meu avó no ano 1948. Trasladouse a Pontevedra dende Madrid por razóns políticas, xa que era republicano e estaba moi exposto na capital. Comezou nun pequeno local na praza da Peregrina, onde vendía libros, incluso algúns prohibidos que lle chegaban camuflados en caixas de plátanos.

Dende neno o meu pai axudaba ao meu avó nos recreos. Logo vaise a Madrid a facer a mili, coñece á miña nai e veñen para Pontevedra.

Entón, no 76, a miña nai entra no negocio familiar. O meu pai e o meu avó deciden centrarse na distribución no local que é a librería hoxe, mentres a miña nai está no local do lado.

Nos anos 80 é cando a miña nai pasa a librería para este local de Sarmiento. E entón empezou a especializarse en tema máis artístico, en libros descatalogados e raros.

Eu cando cheguei engadín libros en lingua estranxeira, principalmente por todos os anos que vivín en Londres, e o libro antigo, como unha pequena homenaxe ao meu avó.

Liquidación de Librería Cao por cierre
Liquidación de librería Cao por pecheMónica Patxot

- Cal é a túa visión do futuro das librerías?

Creo que hai que coidar o tecido comercial. A xente debería ser máis consciente de que as librerías non son negocios extremadamente rendibles. En Pontevedra, temos o maior número de librerías por habitante de Galicia, o que é esperanzador. Pero a situación é complicada, e é fundamental apoiar aos comercios locais.

- Como manexaches a competencia das compras online?

A última enquisa do Observatorio do Libro e da Lectura dicía que, aínda que as compras online subiron, a maioría da xente aínda prefire comprar en librerías, especialmente nas independentes. Aínda somos puntos de resistencia, porque o bonito de comprar un libro é poder tocar as páxinas antes de darlle ao clic nunha pantalla.

Temos páxina web propia da librería e o que me foi salvando un pouco é que temos libros moi distintos e libros raros e descatalogados que non se atopan tan facilmente.

Pero é imposible competir co xigante de Amazon, aí tamén vendemos, pero leva unha comisión por cada venda do 20 por cento, que para un pequeno vendedor é imposible.

- Para concluír, hai unha mensaxe que che gustaría transmitir aos teus clientes?

Simplemente, dar as grazas de corazón a todo o mundo.