Quedaría algunha entrada, pero practicamente pódese dicir que o cartel taurino para o día grande da Peregrina en Pontevedra encheu a praza de touros de SanRoque. A ocasión ben o merecía, un dos toureiros da afección local dicía adeus en leste coso e o público non defraudou.
Con permiso de Morante, que abría tarde, as primeiras referencias para a despedida. Viña Julián López de despedirse da localidade francesa de Dax o día anterior e recibir alí a Medalla de Ouro da cidade. Algo impensable nestas latitudes peninsulares. Aquí, nos tendidos lucían dúas grandes imaxes do destro madrileño en pasadas feiras pontevedresas e unha frase: Grazas por tanto. Á estampa o coreo do festexo: "Juli queda, Juli queda".
Dicía o xa falecido gandeiro Daniel Ruiz que cando ao Juli ínchanselle os narices é que vén unha gran faena por diante. Desde a distancia non resulta posible afirmar se este domingo incháronselle as fosas nasais, pero o certo é que con 'Cazador' callou unha gran faena. Saíu o mestre capotero e asinou tres lopecinas marca de Julián López que levantaron aos afeccionados dos seus asentos. Xa coa muleta nas mans, empezou desde a rectitude, chamando por detrás e por diante. Unha faena na que sen esquecer a altura do cite ao seu rival, compuxo un variado repertorio que terminou cunha estocada ata a empuñadura. Un público enardecido pediu orella e unha segunda que sen moita espera asomou desde presidencia.
O brinde do último touro que 'El Juli' lidou en Pontevedra tiña a súa enxunlla. Manuel, o maior dos irmáns Lozano (casa que o apodera), era o destinatario da monteira. Un home que tamén foi empresario taurino, apoderado - o último deles Morante de la Puebla na tempada 2018-, e matador de touros; aínda que só por un día, o que tomou a alternativa en Tánxer. 'Costalero' un cuatreño colorado de Santiago Domecq foi ese último touro que lidou nesta capital e ao que cortou unha orella. A faena non tivo a trasmisión nin vistosidade da anterior, pero tirando de profesión coa franela concluíu asestando outra certeira estocada.
Morante
Na expectación vespertina outro dos nomes tamén era o de Morante. Pero neste caso, volveu a evaporarse. Polo menos, de táboas aos adentros. Trece minutos estivo 'Juglero' no rodo, o touro que abría praza e primeiro no lote do de La Puebla. Non foi bo aliado para unha faena de relumbrón. Non completaba a arremetida ante a muleta e chamaba á desconfianza por un dos pitones. Con todo, arrastrouse desorejado e Morante cortaba a primeira orella da tarde.
Se trece minutos é o que tardou en ser arrastrado polas mulillas o primeiro hastado, o cuarto debeuse quedar na metade. Nomeado como 'Revolución' é o que case orixinou durante a súa lida. Pitada do público no terzo de varas polos tres puyazos que recibiu - e xa se sabe que nesta praza é un terzo que ocasiona moito repelús -; pitado o animal no arrastre e reconvido Morante por quitarllo de diante sen contemplacións. Que facer ante un touro que non humillaba, que cabeceaba, sen velocidade, sen clase, sen entrega? Foi sincero e esa foi a súa culpa. O toureo é cousa de dúas e aquí faltaba un.
Manzanares
José María Manzanares acaba de reincorporarse a este tramo final da tempada taurina. Volve coa vontade íntegra - competencia aperta -, e así se evidenciou na súa intervención pontevedresa, aínda que o resultado non se equiparase en trofeos. Ao primeiro do seu lote tivo que darlle os seus tempos e as súas distancias e con iso trazou fondos pases coa muleta. Tras a estocada tivo que usar un par de veces a cruceta.
Pechou festexo un cuatreño negro que se encaixou ata tres veces contra os burladeros, (vista?, pitones?) e saíu case indemne do terzo de varas. O que a priori podía preverse peor non resultou tan grave e José María Manzanares puido sacar faena por ambos os pitones, por derechazos e naturais e sorprender na sorte suprema cando quixo matar recibindo. Non resultou certeiro e tivo que perfilarse para un segundo intento tras o que soou o primeiro aviso. Pediuse unha orella sen moita insistencia.
Santiago Domecq
Saíron ao albero de San Roque tres cuatreño coloreádevos e outros tres negros. Oscilaban entre os 480 e os 515 quilos os touros de Santiago Domecq. Aplaudidos no arrastre o segundo, 'Cazador' e o sexto 'Remilgoso' e pitado o cuarto, 'Revolución'. Peche de factura nobre en xeral, sen exceso de forza que minguou facultades tras varios revolcones durante o festexo.