Científicos pontevedreses identifican na xudía común un xene que determina onde e cando cultivala

Pontevedra
19 de febreiro 2021

O Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC), no marco da liña de investigación que desenvolve en Galicia acerca dos factores que controlan o tempo que tarda unha planta en florecer, descubriu cambios xenéticos ancestrales esenciais para a produción mundial de cultivos, en concreto, da xudía

Xudía común
Xudía común / CSIC

O Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC), no marco da liña de investigación que desenvolve en Galicia acerca dos factores que controlan o tempo que tarda unha planta en florecer, descubriu cambios xenéticos ancestrales esenciais para a produción mundial de cultivos, en concreto, da xudía.

A investigadora científica do CSIC e xefa do grupo Xenética do Desenvolvemento de Plantas da Misión Biolóxica de Galicia (MBG) Marta Santalla Ferradás, explica que "o tempo de floración é un aspecto importante na adaptación dunha planta, silvestre ou cultivada, á súa contorna. Sábese que os devanceiros silvestres de numerosos cultivos tiñan distribucións bastante restrinxidas e que se necesitaron cambios xenéticos para que puidesen expandirse e crecer con éxito en diferentes latitudes e zonas climáticas".

Neste contexto, o citado grupo deseñou unha investigación tomando como obxecto de estudo a xudía común, orixinaria das rexións subtropicales de América do Sur e Centro América e que na actualidade cultívase en todo o mundo, co labor de producir un alimento cunha baixa achega calórico polas súas vainas verdes, e como legume seco e fonte de proteína vexetal.

A investigación contou coa colaboración da Universidade de Tasmania (Australia), e de Innovation Center of Molecular Genetics and Evolution e Institute of Crop Sciences (China).

"O traballo de investigación desenvolveuse a través dunha análise xenética detallada e dun amplo estudo de variedades de xudías silvestres e domesticadas en diferentes condicións ambientais e de laboratorio", explica Marta Santalla Ferradás.

"O principal resultado radica na identificación das variantes xenéticas que permitiron ás xudías completar o seu ciclo de crecemento durante o verán nas latitudes altas de todo o mundo. En concreto, identificouse un xene determinante de onde e cando cultivalas e observouse que as variedades de xudía que o teñen inactivo presentan dificultades para detectar os días longos, o que ten como resultado que florecen e maduran antes. Isto repercute en poder desenvolver variedades adaptadas ás diferentes contornas, o que é imperativo para predicir e prepararse para o cambio climático futuro", destaca.

Ademais, o estudo amosa luz sobre a evolución antiga do cultivo da xudía común, ao suxerir que "a floración precoz pode ser unha característica importante seleccionada durante a súa domesticación inicial nas montañas de Ándelos centrais de América do Sur".