O arquitecto pontevedrés César Portela ingresou este sábado na Real Academia Galega das Belas Artes como académico de honra, nun acto que se celebrou no Pazo Baión, no municipio pontevedrés de Vilanova de Arousa.
O presidente da academia, Manuel Quintana Martelo, asegurou que a entidade saldou unha "débeda histórica" cun dos nomes máis relevantes da arquitectura galega, cuxo traballo "debe ser considerado como unha riqueza patrimonial alá onde está".
Portela, segundo Quintana, "ama a arquitectura, sente o seu traballo, busca a dimensión máis profunda e integradora e pon todo a súa saber ao servizo da sociedade no seu conxunto".
Seus son, entre outros, o cemiterio de Fisterra, a estación de autobuses de Córdoba, o Museo do Mar de Galicia (Vigo), o Paseo de l’Axe de l’Indépendance en Alxer (Alxeria), o Edificio Domus (A Coruña), o Museo de Etnografía de Toga-mura e o Ponte Azuma en Shimminato (Xapón) ou o Museo de Ciencias Naturais de Galicia (Santiago de Compostela).
No seu discurso, o arquitecto de Pontevedra sinalou que o seu ingreso na academia énchelle de "emoción, satisfacción e orgullo", centrando a súa intervención na súa visión profesional sobre a arquitectura, "unha disciplina entre a arte e a técnica".
O Premio Nacional de Arquitectura no ano 2000 explicou que a arquitectura "é aquilo que a natureza non pode facer", unha arte que ademais "debe satisfacer a necesidade de crear espazos habitables" que, ademais de ser belos, deben ofrecer "seguridade, abrigo e confort".
"Os arquitectos non podemos limitarnos sinxelamente a soñar. Temos tamén que construír e poñer arte e técnica ao servizo da sociedade", manifestou Portela, que defendeu que iso converte á arquitectura "en algo de necesaria utilidade, imprescindible e nunca gratuíta”.
A boa arquitectura, segundo o flamante académico de honra, é aquela capaz de lograr "solidez, confort, riqueza espacial e formal", buscando tamén a maior economía de medios, é dicir, "sinxelamente facer máis e mellor con menos medios".
Desde unha visión máis transgresora, César Portela afirmou que a arquitectura non ten por que renunciar ao espectáculo, pero debe conseguilo a base de "calidade espacial, formal e construtiva" e ofrecendo solucións "brillantes" con elementos construtivos "adecuados".
"Non podemos destruír a natureza, senón que temos que respectala, sublimarla e enriquecela", sentenciou.
O seu discurso foi contestado en nome da Academia polo membro numerario da Sección de Arquitectura, Xosé Manuel Casabella López.
Apuntou que para Portela a arquitectura "é unha paixón, unha toma de partido a favor dos valores da paisaxe e da cidade, tratando sempre dar resposta ao lugar, de ordenar a súa contorna e construír os espazos nos que habitamos".
Casabella subliñou que a arquitectura de Portela "percíbese" e cáptase o interese e preocupación pola configuración do espazo, ofrecendo un "concepto radical", ao fuxir da autoestima do autor e centrándose na funcionalidade e beleza da obra.