Celso Varela busca a súa próxima modelo nas rúas de Pontevedra

A maxia da arte apoderouse da rúa Michelena en Pontevedra, onde un singular trío converteuse na alma do lugar.

O pintor autodidacta Celso Varela, a súa muller e axudante Ángeles Rodríguez, e a modelo Osiris Vargas atraen as miradas de transeúntes e curiosos.

Con máis de 60 cadros realizados nos recunchos máis emblemáticos de Pontevedra, o pintor natural de Portas (Briallos, 1952) conta que a súa carreira deu un xiro no último tempo.

"Xa estiven todo o ano pasado pintando na rúa. Este verán xa pintara todos os recunchos da cidade que a min e a todo o mundo lle gustan", explica.

Unha vez finalizadas as paisaxes urbanas, agora decidiu cambiar de enfoque e buscar na xente que pasea pola cidade as caras que poidan dar vida aos seus próximos cadros.

"É unha experiencia moi gratificante poder interactuar coa xente mentres pinto. Gústame a sensación de ser visto e de ver aos espectadores reaccionar ao meu traballo", sinala Varela.

A súa actividade ao aire libre fíxolle coñecer a Wladimir Dragosan, a quen xa lle une unha amizade e quen protagonizou o seu primeiro retrato.

Agora, a súa modelo en Pontevedra é Osiris, a quen coñeceu case por casualidade. "Vin a esta moza diante de min un día e chamoume a atención polos seus trazos exóticos. Desde entón, pintei tres cadros dela e xa somos amigos", engade o artista.

Cada vez que as choivas de outono dean unha tregua, Celso Varela sairá cos seus aparellos á rúa, desde o seu estudo situado na contorna das Palmeiras.

Ao falar dos seus lugares favoritos para pintar, menciona con entusiasmo os xardíns de Casto Sampedro, "porque aquí tes unha vista que non hai desperdicio: a Ferrería, San Francisco, os xardíns…", recoñece.

A súa muller e cómplice, Ángeles, xoga un rol fundamental no seu proceso creativo. "Ela é o meu pulmón. Encárgase de todo o práctico e eu, pola miña banda, dedícome á pintura", confesa o artista, quen lembra con agarimo como se coñeceron aos 18 anos nunha praia.

"Logo eu seguín o meu rumbo equivocado, como di a canción de Juan Pardo, pero sempre estivemos en contacto, e co tempo, hai máis de 30 anos, deime conta que é a persoa que me entende a min e a mellor compañeira", admite emocionado.

Estas semanas compaxinará traballo entre Pontevedra e Vigo ata rematar as dúas obras que lle ocupan neste momento.

É o mencionado retrato de Osiris e o de Leire, modelo que pintou no seu estudo e que, ao residir agora na cidade olívica, decidiu retratar ao aire libre coa rúa Príncipe de fondo.