Berlín é unha metrópole chea de contrastes que sorprende ao viaxeiro de principio a fin. Cando unha chega a esta gran cidade parece atravesar de súpeto unha barreira cara ao innovador e vangardista, nótase que entramos no centro neurálxico dun gran país. A capital de Alemaña dá unha sensación inicial de certa incoherencia caótica: formigón e aceiro conviven case en harmonía con pedra e ladrillo antigos. A mestura de estilos é máis que evidente, do neoclasicismo ao barroco, pasando polo modernismo ata a pegada gris da Bauhaus. A escola de deseño e arquitectura fundada por Walter Gropius, a pesar da súa curta duración pola persecución Nazi, deixou unha influencia indeleble en edificios emblemáticos como a Nova Galería Nacional de Mies van de Rohe ou o Arquivo da Bauhaus do propio Walter Gropius. Con todo, a medida que transcorren as horas en Berlín, descubrimos unha cidade máis amigable e ese estraño modelo de convivencia entre o moderno e o antigo, o neoclásico e o vangardista, rozando o underground, antóllasenos cada vez máis familiar. O verde rebosante de parques e avenidas tamén axuda: xardíns como o Tiergarten, un antigo coto de caza real que inclúe o Zoo berlinés restaurado e varios monumentos representativos da historia de Alemaña como a Columna da Vitoria, o Memorial aos Soldados Soviéticos ou o Monumento a Bismarck, convidan a un sosegado paseo. E para terminar o día o coñecido Café Neuer See refréscanos a beiras dun lago acompañados dunha boa cervexa ou algún dos típicos pratos da cociña rápida alemá.
Pero aínda sendo o gran pulmón da cidade, o Tiergarten non é o único espazo verde importante. Lugares como o Viktoriapark ou o Lustgarten entre outros, permiten un respiro aos miles de turistas que a diario abarrotan a cidade. Con todo o día a día dos berlineses non se vive só nos grandes parques, pois Berlín é unha cidade aberta ao exterior: as beiras do Spree énchense de estudantes descansando baixo as abundantes árbores, e en determinadas zonas unha multitude de coloridas tumbonas proporcionan a imaxe típica dos berlineses gozando cunha boa cervexa fronte á súa icónico rio.
O Spree serve precisamente de eixo transversal a toda a cidade. Á súa beira despuntan as fermosas cúpulas da Catedral, un dos edificios máis emblemáticos de Berlín. Seguindo o seu curso tamén nos achegamos ao archiconocido Reichstag (o Parlamento alemán), onde a arquitectura restaurada do edificio orixinal convive en permanente contraste coa moderna cúpula proxectada por Norman Foster, que a pesar das reticencias iniciais sobre a súa localización terminou por converterse nun dos elementos máis atrayentes da cidade. A beleza deste elemento non reside unicamente no seu aspecto decorativo senón na intelixencia con que foi deseñado buscando maximizar a eficiencia enerxética e facendo unha homenaxe á trasparencia en todos os sentidos xa que en Berlín a actividade Parlamentaria está aberta e visible a calquera público.
Unha das avenidas imprescindibles de Berlín é a Unter dean Linden que parte da famosa Porta de Brandemburgo e esténdese ata o inicio da Illa dos Museos. A rúa, humanizada con grandes árbores (o seu nome tradúcese como "baixo os Tilos") ofrece unha vista de moitos dos edificios máis destacados de Berlín. Xa na Isla atopámonos nun dos lugares Patrimonio da Humanidade, que acolle os máis importantes Museos da cidade: O Bode Museum e o Altes Museum que acollen importantes mostras de escultura entre outras obras, a Alte Nationalgaleri, cunha excepcional colección de pintura ou o Neues Museum que alberga destacadas coleccións da antigüidade, prehistoria e sobre todo do Antigo Exipto, cunha colección interesantísima de sartegos, obxectos de enterramentos ou da vida cotiá desta gran civilización e por suposto a xoia máis coñecida dos museos berlineses: o Busto de Nefertiti. Pero dos cinco museos quizá o máis impresionante sexa o Pergamonmuseum: nas súas salas exhíbense magníficas construcións como o Altar de Pérgamo (hoxe en restauración), a porta de Ishtar de Babilonia ou a Porta do Mercado de Mileto. Cada unha delas ocupa grandes salas resultando espectaculares, aínda que particularmente a porta de Babilonia, cos seus miles de ladrillos vidriados coloreados en azul debuxando figuras de animais, merece por si soa a visita ao Pérgamo.
Próxima á avenida Kurfürstendamm una das máis coñecidas, a Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche é outro dos elementos máis reconocibles do antigo Berlín. Aínda en ruínas como mostra do desastre da guerra, esta igrexa é unha hermosísima construción entre o neorrománico e o gótico. O seu rosetón e as súas torres quedaron destruídas e así permanecen hoxe día intactas, lembrando un pasado que nunca debeu de acontecer. Fronte a ela construíuse unha das igrexas máis sorprendentes da arquitectura moderna. Por fóra o edificio é unha mole de formigón, aceiro e pequenos cristais. Pero ao penetrarnos no templo a sensación que transmiten as 21.000 vidreiras filtrando a luz nunha mestura de azuis e morados é tan poderosa que impresiona. Os cristais recubren todas as paredes da igrexa formando pequenos cadrados. O altar está presidido unicamente por unha escultura de Cristo na cruz de impactante deseño, e se temos a sorte de coincidir co funcionamento do órgano, unha música entre eclesiástica e temible crea un ambiente aínda máis sobrecogedor. Toda unha experiencia.
Pero Berlín destaca sobre todo pola súa vida na rúa. A cosmopolita Alexander Platz recíbenos co seu orixinal Reloxo Mundial, a moderna Postdamer Platz ou a fermosa Gendarmenmarkt, mostran unha cidade de vitalidade desbordante, na que as bicis e o óptimo pero económico transporte público, relegaron ao tráfico a uns poucos automóbiles, mesmo nas grandes avenidas.
Partindo da Alexanderplatz achegámonos á torre máis alta de Europa, a Fernsehturm, é dicir a Torre da televisión. Visible desde calquera punto da cidade, é un dos símbolos do Berlín moderno e desde ela apréciase unha vista completa espectacular. Camiñamos cara ao Rotes Rathaus (Concello Vermello) que embelecido cunha fermosa torre do reloxo é un dos edificios máis bonitos de Berlín. Desde o Concello penetrámonos no Nikoliaviertel, un dos barrios máis encantadores da cidade: un lugar tranquilo cheo de tendas típicas e coidadosa decoración. O paseo aquí faise especialmente agradable, pero os seus locais chaman a facer unha parada repousada. A igrexa e a placita que a precede respiran unha tranquilidade pouco propia da gran cidade. A fonte de Neptuno ou a estatua de San Jorge rodeadas de fermosos edificios e cafeterías terminan de completar o encanto do barrio máis antigo de Berlín.
Outro dos lugares emblemáticos é o Kreuzberg, máis coñecido polos turistas como Barrio Turco. Camiñando desde a ponte Oberbaum, unha bonita construción que destaca pola súa cor vermella-arxila e polas súas torres despuntando sobre o río Spree, o Kreuzberg descóbrenos un Berlín diferente: murais e grafitis nas fachadas de vellos edificios conviven con terrazas multicolor e locais alternativos adornados pola omnipresente shisha do mundo oriental. O mercadillo e os postos de froitas, especias e produtos variados reflicten o ambiente e a vida cotiá desta comunidade.
Moi próximo ao Kreuzberg atopamos a East Side Gallery que non é outra cousa que os restos do Muro que tanto tempo separou a cidade e o propio país, deixando a familias divididas durante o período da chamada Guerra Fría.
Hoxe o muro é un museo aberto. Os seus coloridos grafitis reivindican un mundo máis amable e sobre todo máis libre. Tras a cola xerada a diario para un dos selfies máis demandados do mundo escóndese unha imaxe real: O bico entre Erich Honecker de Alemaña Oriental, e Leónidas Breznev, da Unión Soviética. Un símbolo da unión entre as dúas potencias comunistas que hoxe decora camisetas e posters, restando importancia ao seu verdadeiro significado. O Check Point Charlie, punto fronteirizo de paso entre as dúas Alemanias é outro dos elementos que lembran ese pasado aínda recente.
Tamén o chamado Barrio Xudeu, do que hoxe día pouco queda como tal barrio, merece unha visita para admirar o fermoso edificio de cúpulas douradas e brillantes que acolle a Nova Sinagoga, os bonitos patios Modernistas de Hackesche Hofe e sobre todo o Vello Cemiterio Xudeu.
En Alemaña segue presente a historia recente e os berlineses mostran unha admirable propensión a non esquecer o seu pasado. O monumento ao Holocausto situado en pleno centro, a dous pasos da Porta de Brandenburgo aparece como unha respectuosa homenaxe aos miles de xudeus exterminados durante o réxime Nazi.
Pero Berlín é tamén futuro, e os seus edificios construídos na liña das mellores vangardas mostran esa especial convivencia entre estilos e culturas. Nesta liña, o Sony Center é un dos espazos máis recomendables para o Berlín nocturno: a poucos metros da moderna Postdamer Platz, penetramos nunha mazá de modernos edificios que forman unha plazoleta cuberta por unha cúpula acristalada. Pola noite as luces cambiantes e as vidreiras dos edificios forman unha suxestiva atmosfera que convida a tomar unha copa en calquera dos locais e terrazas da praza.
Unha opción diferente pero tamén moi apetecible para o bo tempo son as beiras do Landwehrkanal, onde á sombra de fermosos salgueiros e co espello refrescante do río, pódese tomar unha boa cervexa nun ambiente desenfadado.
En definitiva, Berlín asombra e confunde na súa caótica imaxe, pero cautiva e seduce no seu amable e ordenado día a día: unha cidade aberta e amigable, exemplo de integración e multiculturalidade.
Marga Díaz blog: https://viajesvagalume.blogspot.com/