Audasa recorre a sentenza que a condenou por cobrar "peaxes abusivas" na AP-9

Pontevedra
07 de xullo 2020

No recurso de apelación, que será revisado pola Audiencia de Pontevedra, Audasa solicita que se decrete a nulidade desta sentenza, ao entender que é a xurisdición contenciosa-administrativa e non a civil a que ten as competencias para xulgar estes feitos

Ponte de Rande
Ponte de Rande / Mónica Patxot

Audasa, concesionaria da autoestrada AP-9, recorreu a sentenza do xulgado do mercantil número 1 de Pontevedra que a condenou polas "peaxes abusivas" cobradas nesta vía de alta capacidade entre febreiro de 2015 e xuño de 2018.

O fallo, coñecido o pasado mes de febreiro, obriga á compañía para devolver as peaxes cobradas durante as 81 incidencias de tráfico que, no devandito período, rexistráronse debido aos atascos provocados polas obras de ampliación de Rande.

No recurso de apelación, que será revisado pola Audiencia de Pontevedra, Audasa solicita que se decrete a nulidade desta sentenza, ao entender que é a xurisdición contenciosa-administrativa e non a civil a que ten as competencias para xulgar estes feitos.

Durante gran parte das 107 páxinas deste documento, a concesionaria da AP-9 impugna os autos previos nos que a autoridade xudicial aproba a vía civil para esta demanda, presentada pola Fiscalía e dúas asociacións de consumidores.

Considera que "baixo o orzamento da existencia dunha práctica abusiva", pretendeuse que un xulgado civil abordase cuestións relativas á construción e explotación dunha estrada, ao seu réxime regulador ou ao prego de concesión, todas cuestións de "carácter administrativo".

Á xurisdición civil, engaden os avogados de Audasa, "non lle corresponde pronunciarse" sobre o alcance das obras, o sistema de tarifas ou o pago das peaxes "nin tampouco fixar para o futuro" a normativa que ha de rexer en materia de descontos e bonificacións.

Ademais, a "suposta" indemnización de danos e prexuízos que reclaman os usuarios, segundo interpreta Audasa, é unha "alteración" do réxime legal e normativo e do prego de concesión ao afectar o sistema de tarifas, polo que o xulgado mercantil "carece de capacidade".

O recurso, con todo, introduce un segundo argumento para solicitar a nulidade da sentenza e sinala que, no caso de non aceptar a falta de competencias do xulgado, pide que se anule o alcance do fallo ao producirse menos incidencias das denunciadas.

Fronte os 81 episodios que recoñece o xulgado do mercantil número 1 de Pontevedra, a compañía asegura que se produciron só dúas retencións graves durante os tres anos que duraron unhas obras que, engade, realizáronse cunha "mínima afección" á circulación.

Como xa rebatera o seu avogado durante o xuízo, 68 destas retencións foron provocadas por accidentes, incendios ou coches avariados e só 13 "tiveron relación coas obras", das cales unicamente dúas -o 27 de outubro de 2017 e o 14 de maio de 2018- alcanzaron o nivel vermello de "circulación difícil" segundo as normas da DXT. 

Por iso, os avogados da concesionaria reclaman que, en todo caso, a condena debe "constrinxirse" a esas dúas retencións graves e non ao resto das denunciadas pola Fiscalía e que, a xuízo de Audasa, son "arbitrarias e ilóxicas" e conducen a un resultado "inverosímil".

Pero máis aló diso, Audasa apela a impugnar a sentenza en base a cuestións que afectarían o "fondo do asunto" e que resultan "prexudiciais" para os seus intereses.

Así, subliña que as obras seguiron as "normas e directrices" da administración e que estaba "obrigada" a cobrar as tarifas "sen desconto ou redución algunha", xa que o réxime xurídico da concesión fixa que non ten "capacidade algunha" para aplicar tarifas inferiores ás aprobadas ou reducir voluntariamente o importe da peaxe.

Ademais, a compañía nega ter "competencias, capacidade nin medios" para informar aos usuarios sobre os atascos producidos polas obras, como apuntaba o xuíz na súa sentenza, xa que a sinalización na estrada é unha competencia "exclusiva" de Tráfico.