Ángela Rodríguez é desde hai un tempo una das caras máis representativas de Podemos en Galicia. Pero, sen dúbida, a gran proxección mediática desta pontevedresa licenciada en Filosofía, un dos referentes do 15M na nosa cidade, produciuse cando o pasado 20 de decembro foi elixida deputada por Pontevedra no Congreso. Formaba parte de En Marea, a candidatura galega de confluencia que se presentou ás pasadas eleccións xerais.
Pero agora busca dar un paso máis e dar o salto á secretaria xeral de Podemos Galicia. Non o fai soa, asegura, senón acompañada dun equipo "coral" e propón que a formación morada supere a "desconexión" que nos últimos tempos produciuse entre o seu partido e a sociedade galega. De todo iso fala nesta entrevista con PontevedraViva, con motivo da presentación en Pontevedra da candidatura que ela mesma encabeza.
Por que decidiches presentar a túa candidatura para dirixir Podemos Galicia?
Dou este paso rodeada de moita xente, dun equipo máis amplo que os 34 membros que debería ter o Consello Cidadán galego porque eramos moitas as persoas que estabamos a traballar no partido en diferentes cidades e diferentes contextos e que pensamos que tiñamos que dar este paso para que o partido deixase de falar de si mesmo e empezase a falar das políticas que temos que facer e de como organizar a ferramenta que é Podemos para gañar a Xunta de Galicia.
Estades entón convencidos de que o cambio é posible en Galicia?
Podemos é importante no ámbito do cambio do Estado, pero tamén debe selo en Galicia. Pensabamos que había que dar un paso para que a organización dunha vez por todas fose isto e non fose unha cousa que autorreflexiona constantemente sobre si mesma.
E cales son os retos que vos marcades para Podemos Galicia?
Creo que é moi importante que o espazo de cambio que se abriu con En Marea sexa ampliado. E para iso hai que interpelar á cidadanía e á sociedade civil en xeral, mesmo noutros ámbitos políticos aos que aínda non chegamos. Pero creo que quizá o gran reto é que Podemos convértase en parte desa ferramenta de cambio para lograr que as cousas cambien. Paréceme que aínda non falamos nin escoitamos suficiente á xente.
En que sentido?
Hai que volver pensar nun Podemos máis dos círculos, do traballo do día a día, de volver repartir cousas e de pensar sobre todo nas persoas e non nun partido de despacho e encerrado en si mesmo. Despois dos resultados do 20 de decembro, parece que de verdade o cambio pode pasar en Galicia e por tanto o reto que temos por diante non é menor.
Oíndote falar, parece que a executiva que encabezaba Breogán Riobóo como secretario xeral é a que se afastou dos cidadáns...
En parte si. Creo que sobre todo perdemos a ilusión do principio e os motivos fundamentais polos que irrompeu Podemos e polos que merece a pena conformar unha ferramenta como esta. Está claro que se non somos capaces de alegrarnos dos resultados das eleccións estatais e non somos capaces de pensar que En Marea, con todos os seus defectos, foi unha gran vitoria da cidadanía galega, entón estamos equivocados.
"As direccións dunha soa persoa levan a tomar decisións demasiado autoritarias, exclusivas e pouco representativas do que é unha organización"
De quen é a culpa entón?
Esa sensación que Breogán transmitía de que era un mal resultado e que todo era moi negativo, moito ten que ver coa desconexión coa xente. Estaba encerrado en que o partido fose unha cousa e non outra, cando quizá Podemos debe ser o que a cidadanía quere que sexa. Estabamos un pouco desconectados da sociedade.
E como se conxuga o feito de ser deputada en Madrid coa secretaría xeral en Galicia?
A clave será o resto da xente que conforma a candidatura. Tomámonos moi en serio o tema este de a coralidade. Díxoo moito Manuela Carmena ou Ada Colau. Creo que é algo que ten que ser un compromiso real e non só unha etiqueta ou un hashtag que se lle pon. As direccións dunha soa persoa levan a tomar decisións demasiado autoritarias, exclusivas e pouco representativas do que é unha organización.
Pero como será a túa executiva se gañas estas primarias?
É un reto para nós que a dirección vaian ser varias persoas. Será colexiada, a estratexia a decidará todo o Consello Cidadán, ao que queremos incorporar a representacións dos círculos territoriais. Eu estarei tres días á semana en Madrid, pero estarei coa cabeza aquí e farei política pensando en Galicia. Paréceme que iso é o importante. Para nada é un problema, senón unha oportunidade. Estamos nunha boa situación.
Dá a sensación que Podemos está nunha carreira de fondo para as eleccións autonómicas...
Estamos nun maratón de sprints desde hai un par de anos. Non me preocupa, porque a xente que estamos en Podemos o que sabemos é correr. Isto fainos cometer erros, pero tamén ser especialistas en adaptarnos a todo tipo de situacións. Sabemos cambiar de estratexia política cando é necesario. A guerra de posicións da que fala Errejón témola interiorizada e é algo que bo para os tempos que corren en política.
Nun ano cambiou todo coa irrupción das mareas. Temos que reestruturarnos e reorganizarnos para que os flancos se reagrupen de novo e podamos volver atacar. Pero sobre todo necesitamos ter un debate político no seo da organización para ver os próximos pasos a seguir. E este debate en Podemos é san democraticamente. A cidadanía é a que debe dicir o que debe ser o partido.