Jonathan Cancela é un dos tres adestradores de tríatlon que no Centro Galego de Tecnificación Deportiva (CGTD) están a vivir uns días frenéticos 'por culpa' da celebración da Gran Final das Series Mundiais.E é que el, xunto a Carlos Prieto e Omar González, estiveron preparando a moitos dos participantes deste evento, que se celebrará en chan pontevedrés e será, sobre todo, unha semana de gozar para toda a cidade.
- Que sente ao ver triunfar a xente que sae do CGTD e que un evento deste tipo se celebre en Pontevedra?
"Pontevedra é unha cidade que respira tríatlon, cun marco excelente para a súa práctica e desenvolvemento… É momento de gozalo"
Esa é a parte máis gratificante deste traballo. O proceso de desenvolvemento do deportista é complexo e cheo de tomas de decisións (adaptación de traballo segundo características individuais, xestión de problemas persoais, prevención- recuperación lesional…). Pontevedra é unha cidade que respira tríatlon, cun marco excelente para a súa práctica e desenvolvemento… Así é que, este evento é un premio para institucións e persoas que traballaron para que o tríatlon sexa o que é nesta cidade. É momento de gozalo.Sempre resulta ilusionante que a xente te pare pola rúa, desde que se deu a coñecer a noticia, preguntando polo evento e por curiosidades do deporte. Noutras ocasións, movémonos polo mundo en competicións en busca de resultados e sentes que a transcendencia non é tan alta a nivel local. Compartir tanto tempo e dedicación nos deportistas galegos que nos representasen sempre é motivo de satisfacción persoal. Pero sobre todo, para eles.Aspirar a correr, a máis importante competición do circuíto mundial de tríatlon sobre o chan no que viviches e adestraches… Vai ser moi especial no seu libro de ruta deportivo. Antonio Serrat, Sara Guerrero, Natalia Castro, Esteban Basanta… Non o esquecerán.
- De que maneira influíu nos mozos de Pontevedra ver que deportistas que saen do CGTD triunfen? Aumentou o número de licenzas de tríatlon e de nenos que adestran no CGTD grazas aos éxitos de deportistas españois?
"Iván Raña, Javier Gómez, Pablo Dapena, Antonio Serrat... Son o cume do espello onde moitos nenoss miran e desexan emular"
Creo que moitas veces funcionou como a relación natural de escaparate- demanda. Moitos mozos do CGTD foron espello deportivo para o resto, sendo sempre un plus de esixencia para conseguir bos resultados deportivos e, por exemplo, poder participar na selección galega nesas categorías cada tempada. A palabra competencia no seu sentido máis san e puro… Cobra relevancia aí. Desde o ano 2000, que o tríatlon foi olímpico, foi creo que un crecemento constante deste deporte. Tamén, no tecido de tecnificación deportiva para moitos clubs. Iván Raña, Javier Gómez, Pablo Dapena, Antonio Serrat... Non podería dicir a transcendencia en números que puideron ter, pero sen dúbida, son o cume do espello onde moitos nenos miran e desexan emular.
- Como é traballar con deportistas como Gómez Noya ou Pablo Dapena?
"Son unha fonte de consello e de motivación para os mozos que, algún día, soñan espertos ser como eles"
Tanto Javier como Pablo, son figuras moi respectadas e admiradas por todos os afeccionados ao tríatlon, pero… Creo que máis aínda, por todos os que temos a sorte de estar en gran parte do seu día a día. Son profesionais con todas as letras e, en multitude de ocasións, persoas próximas. Non dubidan en compartir algúns momentos co resto dos nenos, sobre todo, nestas fases máis avanzadas das súas traxectorias deportivas, nas que pasan máis tempo aquí en casa. Son unha fonte de consello e de motivación para os mozos que, algún día, soñan espertos ser como eles.
- Como é a preparación física, mental, alimenticia... Que ten que seguir un triatleta? Como se divide a carga de traballo diaria?
"Os grandes triatletas adoitan ser tamén persoas bastante organizadas, capaces de ser moi eficientes coa xestión do tempo. Hai que entendelo como unha forma de vida"
Os triatletas adoitan ser persoas disciplinadas, motivadas e perseverantes, cunha gran capacidade tanto de resistencia física como mental. Asociado a este último punto, poden presentar un alto nivel de autoexigencia, que é moi importante contextualizar desde fóra.Trátase dun deporte esixente, que demanda, en fases avanzadas, dunha carga horaria importante. Os grandes triatletas adoitan ser tamén persoas bastante organizadas, capaces de ser moi eficientes coa xestión do tempo. Hai que entendelo como unha forma de vida. Adoitan ser, persoas comprometidas coa súa saúde e benestar, conscientes da importancia dunha alimentación adecuada e descanso. Moitos dos grandes triatletas que coñezo, adoitan ser resilientes e capaces de superar grandes obstáculos que se presentan nas súas vidas.
- Hai un tipo de alimentación específica segundo o deporte que se adestre cada día?
O tipo de alimentaciónque se adoitan seguir, é ser moi variada e buscando moitas veces alimentos que nos dean unha boa achega calórico co mínimo estrés dixestivo.Nos últimos tempos, cada vez estamos a integrar máis no adestramento, ferramentas de medición dixital e instantánea como os glucómetros das persoas diabéticas. No CGTD, cos mozos de tecnificación, temos a gran sorte de dispoñer dunha adaptación curricular que facilita moito a repartición horaria para un deporte multidisciplinar como o noso. Dependendo do punto de tempada no que nos atopemos, unhas disciplinas teñen prioridade sobre outras (en carácter de traballo e en tempo investido). Pero case todo o ano, adoitan traballarse sobre 4-5 días en semana as 3 disciplinas.
- Que características vedes nos mozos que están a empezar para pensar que teñen futuro nese deporte?
"Xestionar todas esas formas de obrar, pensar e sentir… Cara á procura da túa mellor versión cada día… Non está na mente de todos os deportistas"
Cando coñeces e viviches as esixencias máximas deste deporte, sempre podes ver indicios dalgunhas desas características que poidan suscitarte proxección. Pero, hai moitas fases máis que deportivas, necesarias para poder chegar á cima. O orientarse cara ao alto rendemento require moitas veces que o adestramento chegue a ser a túa prioridade ou, unha gran prioridade na vida. Deixando de lado temporalmente cousas que moitos deportistas, mesmo con calidades, non están dispostos a deixar.Xestionar todas esas formas de obrar, pensar e sentir… Cara á procura da túa mellor versión cada día… Non está na mente de todos os deportistas.Adquirir experiencia internacional neste deporte, dependen moitas veces require dun apoio loxístico e institucional importante. Sobre todo, en categorías junior e sub23 que, requiren de moitas viaxes a competicións en procura de mellora de clasificacións, que traerán chave directa para abrir outros contextos competitivos máis ambiciosos.
-Que facedes para que os deportistas non se desmotiven e para que as 'futuras estrelas' non tiren a toalla antes de tempo?
Intrinsecamente ás veces, resulta difícil manter os niveis motivacionais altos durante moitos anos. Por iso, a variación de grupos de traballo moitas veces é necesaria no desenvolvemento deportivo. Aínda así, o labor de concorrencia das familias, tamén resulta fundamental no proceso. Considero que é importante tanto o traballo accesorio das ciencias que apoian ao adestramento (fisioterapia, biomecánica, psicoloxía, nutrición, análise de adestramento/competición,) co fin de ter os mellores hábitos posibles, como de que, os mozos coñezan a realidade do máximo rendemento no seu deporte… Xa que moitas veces, téndese a idealizar. Con iso,o feito de poder compartir stages de adestramento con figuras como as de Javier Gómez, Pablo Dapena… Axuda moito aos deportistas a vivenciar o que supón aspirar ao máximo rendemento deportivo desde a "excelencia" do traballo diario.