Non funcionou o "experimento" estraño que Luisito ordenou de forma dificilmente comprensible a estas alturas de liga. O técnico de Teo decidiu que para facer fronte a un Sporting B coa auga ao pescozo, o mellor era cambiar ao seu equipo e facelo xogar cun sistema 4-3-1-2 no que Queijeiro deambulaba trotando dun lado para outro, sen entrar case nunca en contacto co balón, e no que Bello facía de suposto enganche con Borjas e Hugo.
E iso que o equipo asturiano xustificou as razóns da súa delicada situación. En lugar de fútbol, o visto en Pasarón parecíase ao tenis, exclusivamente porque parecía estar prohibido que dous xogadores do mesmo equipo tocasen de forma consecutiva o balón, embazados en pases ao contrario e pelotazos sen ningún sentido que sempre acababan en poder do rival para que este repetise a historia.
O desconcerto da suposta liña de creación granate, facilitou unha acción individual de Mera (minuto 14), ou máis ben un disparo afastado, ao non ter a ninguén con quen combinar, que desde uns 30 metros sorprendeu a Edu, coándose a media altura xunto ao poste.
Sen apenas nada, o Sporting B adiantouse no marcador, pero iso non serviu para espertar a un Pontevedra, que aos 20 minutos recibía os primeiros asubíos de desaprobación da bancada. Luisito decidiu que o "invento" non funcionaba e puxo a quentar a Pedro, Mouriño e Jandrín, volvendo ao sistema habitual de 4-2-3-1. A película xa se viu. O que ninguén ou moi poucos pensaban era que o técnico local empeñásese ante a falta de acerto de ocasións anteriores, en repetir guión e protagonistas.
Así se chegou á media hora sen unha soa xogada nin chegada á área e co crecente enfado da bancada. Luisito decide que xa é hora de tentar reparar o desaguisado e fai dous cambios, dando entrada a Jandrín e Mouriño, en lugar de Bello e Quejeiro. Dous xogadores quedaban sinalados, aínda que non eran os únicos con méritos para tal cousa.
As substitucións deron o dominio ao Pontevedra, pero os erros individuais e colectivos seguían. Álex Fernández probaba fortuna (o primeiro e único disparo a porta dos locais, aos 35 minutos. O balón marchouse fóra. O descanso foi un alivio, coa esperanza de que o paso por vestiarios servise para arranxar un partido lamentable, posiblemente o peor en moitísimo tempo.
Pero se os comezos do segundo tempo prometían, cun Pontevedra gañando metros, con menos erros e con máis velocidade nas súas accións, a melloría foi un espellismo. Certo que lle deu para polo menos lograr o empate. Fíxoo nunha chegada de Hugo ata a liña de fondo, que Álex Fernández rematou de cabeza, chegando desde atrás.
Quedaba un mundo por diante, pero, a pesar das mellores intencións e un pouco máis de intensidade, o desacerto volveu ao cesped e o dominio non se traduciu en ocasións de gol, a pesar da debilidade que apuntaba a zaga asturiana.
Aínda por riba, Borjas pagou a súa loita constante cunha segunda amarela, rigorosa, que lle custou a expulsión. En superioridade o último cuarto de hora, os visitantes tentaron irse arriba, o que só serviu para confirmar as súas carencias e redondear un partido para esquecer.
PONTEVEDRA CF (1): Edu; Adrián, Campillo, Bruno (Jacobo, minuto 71), Verdú; Kevin Presa, Queijeiro (Mouriño, minuto 31), Álex Fernández; Bello (Jandrín, minuto 31); Hugo e Borjas.
REAL SPORTING DE GIJÓN B (1): Dennis; Cifre, Alberto, Julio, Víctor; Mario, Cyre (Pedro, minuto 64); Guille (Fran, minuto 59), Jaime (Pablo, minuto 82), Mera; e Mendi.
Árbitro: Abraham Domínguez Cervantes (Andalucía), auxiliado nas bandas por Juan Antonio Corrales García e Alberto García González. Expulsou ao xogador do Pontevedra, Borjas, por dobre amoestación (minuto 74). Amoestou a Adrián, Jacobo e Pedro García (no banco), polo Pontevedra, e a Alberto, Mario e Cifre, polo Sporting B.
Goles: (0-1) Minuto 14: Mera. (1-1) Minuto 52: Álex Fernández.
Incidencias: Estadio Municipal de Pasarón. Uns 1.600 espectadores.