No corazón de Pontevedra e os municipios de ao redor, escóndense numerosos campos de fútbol que caeron no esquecemento. Canchas que noutra época vibraron coa paixón dos novos futbolistas, hoxe xacen abandonadas, cubertas de maleza e nun estado de completa deterioración.
Con todo, algunhas destas instalacións están a atopar unha nova vida grazas ao esforzo e a dedicación dalgúns grupos que están a transformar estes espazos en lugares para practicar outro tipo de deportes máis aló do fútbol.
Un dos exemplos máis rechamantes é o campo de fútbol de O Salgueiral, en Bora, ao que fai tan só 4 anos era impensable acceder a el sen esquivar a maleza ou os cascotes de obra que estaban alí depositados.
Alí adestraba a canteira da ACD A Seca, ata que a renovación da Xunqueira fíxolle cambiar de sede, ou o Bora-Campolongo, que mesmo chegou a pelexar en Primeira Rexional.
No ano 2006 investíronse preto de 120.000 euros para renovar a bancada e os vestiarios, pero uns anos despois caeu no esquecemento para permanecer ao redor de 17 anos abandonado.
Todo cambiou, con todo, no ano 2021, cando un grupo de amigos encabezados por Andrés Taboada, un entusiasta do béisbol e do sóftbol, decidiron recuperar este espazo e darlle unha nova vida.
A pesar das dificultades iniciais, como o campo cheo de maleza e cascallos, lograron conseguir a cesión do terreo e comezaron unha ardua tarefa de rehabilitación.
"Cando chegamos aquí, atopamos de todo. Electrodomésticos, silvas...", lembra Andrés, quen con moito esforzo e dedicación xunto ao resto de membros de Los Relámpagos foron transformando aos poucos o campo, limpándoo, valándoo e adecuándoo para a práctica do béisbol e sóftbol.
Pero a rehabilitación de O Salgueiral non estivo exenta de dificultades. A falta de recursos económicos foi un dos principais obstáculos para o equipo, que a pesar de tentar conseguir axudas públicas, as limitacións administrativas e a propiedade comunal do terreo dificultaron a obtención de fondos.
A pesar diso, os membros do equipo non se renderon. Grazas ás cotas mensuais dos xogadores, ás achegas dos máis de 30 socios e ao traballo voluntario, lograron avanzar na rehabilitación do campo.
"O último valo que puxemos custounos 5.000 euros, o valado do fondo foron outros 1.000 e a limpeza do campo fixémola toda a man", sinalou o presidente, quen indicou que "de cando en vez pagamos a un tractor que nos cobra 300 euros e fainos unha limpeza máis profunda".
Con todo, entre a choiva, o sol e a pausa que realizaron no verán "o campo volveuse a pór a monte. O chan é o que máis nos está custando, ten moi malas herbas que aínda que as quites volven saír", lamentou Andrés Taboada.
Outro claro exemplo é o do campo de O Casal, utilizado pola SCD Salcedo até o 2019 e en desuso até este mesmo ano, pero que renaceu grazas á iniciativa de Marise e a súa filla Aldara, quen decidiron facerse co terreo para convertelo nunha escola de equitación e refuxio para cabalos maltratados.
Tras cinco anos de arduas negociacións e a presentación de proxectos á Comunidade de Montes e o club deportivo, as dúas veciñas conseguiron facerse por fin co terreo en xuño deste mesmo ano, logrando esa transformación que tanto buscaban.
"Levaba anos detrás del", sinalou Marise, pero como o Salcedo "non tiña o seu novo campo, non quería soltar este". Agora, tanto ela como a súa filla se encargan de impartir talleres de doma natural e cursos de terapia ecuestre, cos que melloran a vida de nenos e nenas con discapacidade física e psicolóxica.
Este tipo de terapia, explica, é especialmente beneficiosa para persoas con enfermidades neuromusculares, xa que os movementos do cabalo e a calor do seu corpo axudan a fortalecer os músculos e mellorar o equilibrio.
Pero a iniciativa de Marise e Aldara tivo unha gran repercusión e vai máis aló. Cada vez son máis as persoas que se achegan á escola para gozar das actividades que ofrecen, como poden ser aniversarios ou excursións de colexios, coas que fomentan a convivencia e o respecto polos animais e a natureza.
Por último atópase o campo da Devesa, en Alba, utilizado desde hai anos polo Club Boa Vila de tiro con arco.
O equipo converteu o terreo nun centro de adestramento e de competicións oficiais, pero nel aínda poden verse as portarías e os bancos por onde noutra época pasaron unha longa lista de equipos.