Charles é un dos ídolos da afección do Pontevedra. O dianteiro brasileiro abandonou Pasarón hai xa dez anos pero o seu vínculo coa familia granate segue intacto. El é socio e accionista do club e a inchada segue atenta a todos os seus movementos coa ilusión, que el mesmo encárgase de avivar cada vez que fala, de volvelo a velo coa camiseta do Pontevedra
A última chiscadela tivo lugar este martes nunha entrevista en directo en Instagram na que asegurou que nun prazo máximo de tres anos volverá ao equipo que lle abriu a porta do fútbol español.
"Eu quero retirarme no equipo que me abriu as portas en España, que é o Pontevedra", dixo nunha conversación pública con Esteban, o histórico porteiro do Real Oviedo co que compartiu vestiario no Almería, que os seus seguidores puideron seguir en directo por Instagram.
Se finalmente prodúcese, o regreso de Charles a Pontevedra non será un retiro dourado. O atacante brasileiro quere ofrecer un rendemento que satisfaga aos afeccionados. "Eu quero ir alí dando un bo nivel", confesou.
Aos seus 36 anos e a pesar do seu bo estado físico e extraordinario rendemento que está a mostrar na primeira división do fútbol español, a súa carreira deportiva está a tocar ao seu fin. El é consciente e espera facer realidade o seu regreso pronto e non pecha a porta para facelo xa o próximo ano. "Non se se o ano que vén, dentro de dous ou de tres", díxolle a Esteban.
Esta nova declaración de amor de Charles ao Pontevedra provocou un terremoto nas redes sociais da comunidade granate. Moitos agradeceron as súas palabras, outros se mostraron ansiosos e algúns se encargaron de pedir xa á presidenta Lupe Murillo que se ocupase de facer realidade o seu regreso.
Empezamos a contar días en el calendario @Charlesbrau9https://t.co/Wiol14cyGy
— Pontevedra CF (@PontevedraCF) May 6, 2020
Charles Dias foi xogador do Pontevedra durante seis tempadas. Debutou no primeiro partido do Pontevedra en Segunda División na campaña 2004-2005 en Pasarón contra o Polideportivo Ejido no que foi expulsado tres minutos despois de saltar ao campo substituíndo a Canabal por dar un cobadazo a un rival.
A pesar do seu accidentado debut, pronto se gañou o favor da bancada polo seu compromiso, os seus goles e o seu espectacular xogo. Asombrou a España con dous inverosímiis goles de tesoira en dúas xornadas consecutivas.
Coa camiseta granate disputou 179 partidos nos que conseguiu 56 goles antes de ser fichado polo Córdoba de Segunda División, logo pasou ao Almería, co que ascendeu a Primeira e foi o máximo goleador de Segunda. Un ano despois fichouno o Celta, co que debutou en Primeira División. Estivo dúas tempadas en Balaídos antes de asinar polo Málaga para poñer rumbo, tres campañas despois, ao Éibar, co que disputa a súa terceira tempada e no que, a pesar da súa experiencia, destapouse como un dos grandes goleadores do fútbol español.