Non é habitual no mundo do fútbol que un adestrador abandone o club despois de lograr o obxectivo, pero déronse casos. E moitos. Senón que llo pregunten a Pacheta que o pasado verán viu como a directiva do Elxe prescindía dos seus servizos despois de levar ao conxunto alacantino de volta a Primeira. E, por certo, o seu substituto foi tamén destituído.
Ángel Rodríguez está a noventa minutos de selar un ascenso que xa deixou amarrado o pasado domingo e que xa encarrilara con dous últimos meses de competición practicamente impecables con decisivas vitorias diante do Unión Adarve e Navalcarnero. Con todo, as conversacións para negociar a continuidade do adestrador elixido para dirixir o proxecto de regreso á categoría de bronce do fútbol español aínda non comezaron.
Tampouco o preparador leonés ten claro que se vaia a alcanzar un acordo. Cuestionado sobre se desexa ampliar o seu contrato, Rodríguez declarou que "non che vou a dicir que non nin que si". Para engadir a continuación que "para sentarme a falar dunha renovación temos que ver que se expón, que proxecto hai, que miras hai de fronte ao ano que vén, que pensa o club ou que pensa o director deportivo que poida estar".
Neste sentido, se o actual director deportivo continúa o próximo ano no club, as posibilidades para a renovación de Ángel Rodríguez aumentan. "Se é Toni Otero, mellor porque é unha persoa que xa coñezo. Se é outra persoa é normal que traia a unha persoa da súa corda", argumenta o técnico, que prefire centrarse "unicamente no partido de Palencia".
Tampouco lle sorprende que aínda non se producira un primeiro contacto. "O club traballa desta maneira", sostén ao mesmo tempo que contrapón que existen outras entidades que ofrecen a renovación "mesmo se non consegues o obxectivo pero fas as cousas ben e sentan unhas bases".
En calquera caso, tocará esperar ao peche de tempada para descubrir cales son as intencións da directiva e do máximo responsable do corpo técnico.
A pesar das dúbidas sobre o seu futuro, Ángel Rodríguez non ocultou a súa felicidade e satisfacción por conseguir o ascenso e polo bo ambiente que se xerou no tramo final da tempada entre xogadores e afección. "Dá igual que sexas adestrador, segundo adestrador ou preparador físico; cando traballas por un obxectivo e o consigues, non é unha vitoria persoal, é unha vitoria colectiva", subliña o técnico, quen tamén quixo lembrar os malos momentos da tempada: "Somos sempre do Pontevedra, cando gañamos e cando perdemos; nas boas e nas malas".
Sobre as complicacións que tivo que superar tanto o equipo como o corpo técnico ao longo da tempada, Rodríguez insistiu en que el sempre creu no equipo e en lograr o obxectivo para pesar do mal inicio de liga. No referente ás críticas recibidas ao longo da tempada, tampouco quixo darlle importancia. "Forma parte do fútbol, non me pilla de sorpresa, non necesito que ninguén me diga se o fago ben. Se non empezas ben, é normal que a xente dubide, pero eu acéptoo. Estaba convencido de que en canto deixásemos de regalar o equipo ía tirar para arriba. E a partir da quinta xornada fomos sen dúbida o mellor equipo do campionato", sentenciou.
Quixo destacar tamén o papel da afección e a necesidade de manter esa comuñón que se creou ao longo das próximas campañas. "É certo que a afección estaba un pouco durmida e necesitábase reactivar todo isto, que se mobilice a afección en pos do Pontevedra e que a partir de aquí se camiñe de forma distinta", pediu.