A continuidade das instalacións da antiga fábrica de cerámica de Pontesa en Ponte Sampaio na súa localización actual ao pé do río Verdugo e da ría de Vigo está agora pendente do Tribunal Supremo, tanto porque ten en marcha un procedemento propio no alto Tribunal como pola influencia que poida ter nel o caso que se segue pola continuidade da factoría de Ence en Lourizán. 

A Audiencia Nacional anulou o marzo pasado a concesión que Costas lle outorgou a Pontesa en 2017 e a actual empresa propietaria, Itaipú-Trade, recorreu ante o Tribunal Supremo. 

Fontes oficiais do Tribunal Supremo confirmaron a este xornal que o recurso entrou o pasado mes de maio e aínda está en tramitación. 

Este recurso ten como partes recorridas ao Concello de Pontevedra e á Administración Xeral do Estado. Respecto diso, desde a asesoría xurídica do Concello indican que teñen coñecemento de que neste recurso os prazos están "suspendidos" á espera de que o Supremo resolva os dous recursos que ten tramitación sobre a continuidade de Ence. 

Así, todo está pendente do caso Ence porque o Supremo entende que a sentenza que se dite sobre a continuidade da pasteira na ría de Pontevedra pode sentar xurisprudencia sobre todo o relativo á ocupación do dominio público marítimo-terrestre. 

A sentenza da Audiencia Nacional recorrida polos actuais donos de Pontevedra utiliza argumentos moi similares aos que se usan no caso de Ence. 

O Goberno autorizara estender o permiso da empresa durante 20 anos máis, permitindo o uso dos seus 33.000 metros cadrados unicamente como almacén e non para produción, prohibindo todo tipo de escavacións, recheos ou movementos de terreo. A compañía Itaipú-Trade adquiriu en poxa en 2004 os dereitos sobre a fábrica de cerámica.

Ante esta resolución, o goberno municipal alegou, como con Ence, que este novo permiso infrinxía a Lei de Costas, ao tratarse entre outras cuestións dunha actividade que non ten por que desenvolverse necesariamente en terreos de dominio público marítimo-terrestre.

A Avogacía do Estado, a este respecto, tamén se achandou como no caso da pasteira, o que para a empresa afectada supuxo unha "fraude de lei". Ademais, Itaipú-Trade alegaba que o Concello carecía de lexitimidade para presentar o seu recurso.

Os maxistrados, con todo, conclúen que a resolución de Costas "non razoa" por que esta compañía non pode desenvolver a súa actividade noutra localización e Itaipú-Trade "tampouco acredita" a necesidade da devandita ocupación.