A pandemia non pode coas reivindicacións feministas. Un ano máis, e cumprindo todas as medidas sanitarias, as mulleres volveron tomar as rúas para celebrar o 8M, o Día Internacional da Muller.

Con pancartas, bandeiras moradas e cánticos tan pegadizos como reivindicativos, dúas marchas partiron ao redor das 11.15 horas de distintos puntos da cidade de Pontevedra para confluír na Praza da Ferrería, onde tivo lugar a lectura do manifesto.

"Estamos fartas de estar discriminadas", "contra o patriarcado, revolta feminista" ou "menos discursos, máis recursos", eran algunhas das proclamas entoadas polas dúas columnas, convocadas pola CIG, que partiron, por unha banda, desde a praza do Hospital Provincial e, por outro, desde o peirao de Corbaceiras.

45 minutos despois ambas as marchas xuntáronse na Praza da Ferrería, debidamente acordoada e con sinais no chan para garantir a distancia de seguridade.

No palco habilitado para a protesta, procedeuse á lectura do manifesto. María Jesús López Escudero foi a encargada de pronuncialo e fixo especial fincapé nas trabas que o colectivo tivo que superar para poder celebrar esta manifestación. "Houbo intentos de impedir a folga e de criminalizar o feminismo", denunciou arrincando os aplausos dos alí presentes. 

No seu discurso, López quixo lembrar ás precursoras da loita feminista en Galicia. Citou ás mulleres que se opuxeron á instalación de Ence en Lourizán ou á dragaxe do Verdugo en Ponte Sampaio. Tampouco se esqueceu do compromiso de Rosalía de Castro en contra da cousificación do corpo da muller.

"Estamos fartas", era o pano de fondo dunha alocución que serviu para denunciar que a muller "segue condenada polo sistema de hoxe". A violencia machista, a desigualdade ou as agresións tampouco faltaron neste pronunciamento.

"Quédannos moitos dereitos por conseguir", concluíu o manifesto mentres comezaba a soar por megafonía a canción Tempestades de Sal, de Sés, convertida no auténtico himno deste movemento en Galicia.

Pantalla completa