"Ir en taxi ao Vao está a converterse nunha aventura. Compro as doses para todo o mes"
Por Natalia Puga & Mónica Patxot
O 31 de maio de 2017 Juan Jesús S.S. foi detido pola Policía Nacional no poboado do Vao de Abaixo con 13 bolsas con droga -heroína e cocaína- e, segundo un dos axentes que o arrestou, recoñeceu que ía vendelas. Este martes, ante un tribunal, negou tal circunstancia, recoñecendo que levaba encima esa substancia ilegal para consumo propio. Non era a dose do día, senón para todo o mes.
Juan Jesús S.S. sentou no banco dos acusados da Sección Segunda da Audiencia Provincial de Pontevedra acusado dun delito contra a saúde pública polo que a Fiscalía pide que sexa condenado a catro anos e seis meses de cárcere e xustificou que levaba substancia para todo o mes polo perigo de acudir a diario ao Vao.
"Ir en taxi ao Vao está a converterse nunha aventura. Adoito ir unha vez e comprar as doses para todo o mes. Normalmente 150 euros", explicou. Por iso é polo que ese día leva encima 13 dose, a dez euros cada unha, e 30 euros en efectivo. Aínda que a súa intención é que eses 150 euros duren para todo o mes, "de 15 días, non paso".
Segundo declarou, non pensaba vendelo a ninguén, senón tomalo el mesmo "porque son consumidor". É consumidor desde os 15 anos, cunha paréntese doutros 15 nos que casou e traballaba embarcado. Na actualidade segue consumindo, pero xa non a diario, senón só "de cando en vez".
De todos os xeitos, para acreditar que segue enganchado ás drogas explicou que a última vez que consumiu foi o pasado domingo e que compra sempre que pode, pero "depende do diñeiro que teño", pois vive dunha pensión de 900 euros que recibe por unha invalidez laboral coa que tamén axuda á súa nai. Cando pode mercar, adoita consumir unha dose de cocaína e outra de heroína.
Un axente da Policía Nacional ratificou que aquel día, cando lle abordaron no poboado chabolista, recoñeceu que pensaba vender a droga que levaba encima porque "tiña problemas de diñeiro e ás veces dedicábase á venda de estupefacientes". Con todo, el quixo insistir en que non. "Non son idiota como para dicirlle iso", concluíu.
O xuízo quedou visto para sentenza.