Pasea o can bordeando o Náutico de Vigo, mirando o mar, e rodea os xardíns da Praza de Compostela, alí onde está o seu lugar predilecto para o atardecer, o Café Maracaibo. Moncho naceu en Frieira e con cinco ou seis anos, na súa casa, existían métodos de música. Non tardou moito en ir a Ribadavia, xunto co seu irmán Manuel Novoa González (xa falecido), na última década dos anos cincuenta (1958, 1959 e 1960) para asistir a clases de música na Academia Municipal, a carón da Fonte da Prata, no Casco Vello de Ribadavia.
Dirixía a Banda o clarinetista santanderino don Pedro Iridio Ruiz. Ao enterarse o Padre Silva, ofreceulle aos irmáns realizar unha xira co Circo Cidade dos Muchachos de Bemposta en Ourense.
Moncho integrouse no clown Payasos (Cofán, Taconillo e Moncho) para unha xira por España e Lourdes.
Logo formou parte do Circo Price de Madrid, o máis importante, situado na Praza do Rei, onde permaneceu catro anos, realizando actuacións nos principais espectáculos, Charlie Payasos, e convivindo no escenario con artistas de renome internacional como Charlie River e Mary Sampere, entre outros.
No Circo Ruso, cada artista tiña a súa música para o seu espectáculo e alí estivo ata que chegou a hora de cumprir o Servizo Militar, sendo destinado a Parga (Lugo) e ao Cuartel de Mérida (Ferrol), continuando coa música, pois foi agregado á Banda Militar de Ferrol como primeiro papel solista. Era unha época na que todos os militares tiñan orquestras de renome: Trébol, Player's, J-5 e outras formacións que tocaban en todas as festas de Galicia e Asturias, e no inverno nas salas de lado a lado, inclusive en Portugal.
Ao licenciarse nos inicios da década dos anos setenta, inmediatamente lle ofreceron traballo no Cabaret Fontoria, na cidade de Vigo, acompañando sempre atraccións en directo e tocando música de baile.
Nese tempo iniciou actuacións por todas as salas de festas e discotecas da época. En Nova Olimpia, en Vigo, acompañou a Raphael, Antonio Machín, Roberto Carlos, Massiel e Demis Roussos.
Lembra igualmente o organista francés Lou Benet, o primeiro que facía os baixos cos pés. Logo ofrecéronlle un contrato para Suíza e naquel momento estivo alá tocando nas estacións de neve durante seis meses, antes de chegar a Alemaña e Noruega.
Regresa a Vigo e intégrase en Atalaya con Jorge (pianista), Pedro (guitarra), Ana e Ricardo (cantantes), e Pepi Rana.
Logo con Siglo XX, onde cantaba Xosé Luis Ribeiro; baixo, Xavier Calvera; guitarra, Benito Piñeiro; Xaime Vilas, pianista; Eugenio Brillo, trompeta e Gil, batería.
Despois, Tráfico.
